Alergiczne zapalenie skóry u psów – problem kliniczny

Alergiczne zapalenie skóry psów (ang. Canine Allergic Dermatitis – CAD) jest powszechną, dziedziczną (wrodzoną), przewlekłą chorobą zapalną skóry charakteryzującą się nieprawidłowościami w funkcjonowaniu bariery skórnej i stanem zapalnym skóry, a także wtórnymi infekcjami skóry i uszu. Polega na nadwrażliwości na substancje środowiskowe (alergeny), pokarmowe lub czynniki mikrobiologiczne (1). Dominującym objawem klinicznym alergicznego zapalenia skóry u psów jest świąd (swędzenie). W badaniu epidemiologicznym stwierdzono, że świąd stanowi najczęstszy objaw kliniczny (> 30% przypadków) wykazywany przez psy zgłaszane lekarzom weterynarii z powodu chorób skóry (2). CAD jest powszechną i złożoną chorobą, z którą każdy lekarz weterynarii spotyka się w swojej codziennej praktyce. Od teraz nasz arsenał w leczeniu CAD został wzbogacony o nowy lek – atynwicytynib (Numelvi^®). Aby w pełni docenić nowość i możliwości, jakie Numelvi^® oferuje w praktyce, musimy pokrótce zagłębić się w patomechanizm CAD i korzyści, jakie selektywność wobec kinazy janusowej 1 (JAK1) przynosi pacjentom i klinicystom.

Alergiczne zapalenie skóry u psów – patomechanizm, rola kinaz janusowych (JAK)

Kluczowe znaczenie dla patogenezy CAD ma nadmierna aktywacja komórek Th2, które wytwarzają cytokiny, takie jak IL-4, IL-13 i IL-31, napędzające odczucie swędzenia i stan zapalny za pośrednictwem szlaku sygnałowego JAK-STAT* (3, 4). Cztery enzymy JAK koordynują sygnalizację wewnątrzkomórkową wielu cytokin. Jedna z nich, IL-31, ulega nadekspresji w różnych przewlekłych chorobach skóry ze świądem, a egzogenna IL-31 wywołuje swędzenie i drapanie (5-7). Wykazano, że IL-31 aktywuje szlak sygnałowy JAK-STAT, powodując objawy alergicznego zapalenia skóry (8).