Monografia. Diagnostyka laboratoryjna psów i kotów 2023

>>> Przeczytaj fragment <<<

Monografia pod redakcją naukową lek. wet. Mai Ingarden z zakresu diagnostyki laboratoryjnej psów i kotów. Autorzy artykułów to uznani naukowcy i praktycy doświadczeni klinicznie.

Diagnostyka pacjenta, który wykazuje różnego rodzaju objawy kliniczne, w wielu przypadkach kończy się właśnie w laboratorium. Obecnie trudno sobie wyobrazić pracę klinicysty bez zaplecza laboratoryjnego. Jest to też jedna z najszybciej rozwijających się dziedzin weterynarii. Pojawiają się nowe testy, nowe metody, nowe parametry, które coraz bardziej zbliżają nas do szybkiego ustalenia rozpoznania.

Do współtworzenia tej monografii zaprosiłam autorów, których wiedzę i doświadczenie bardzo szanuję i cenię. Zaproponowałam tematy artykułów, które sama chciałabym przeczytać, gdyż wiedziałam, że rozszerzą moją i Państwa wiedzę właśnie w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. Z racji moich sympatii klinicznych nie mogło zabraknąć tematów onkologicznych. Polecam ciekawy, pełen nowinek diagnostycznych artykuł dr. Jarosława Balcerzaka i współpracowników, który wprowadza Czytelników w świat onkologii prostaty i pęcherza moczowego.

Bliski temat, choć nie onkologiczny, dotyczący zapaleń pęcherza moczowego u kotów, opracowała dr Agnieszka Sikorska-Kopyłowicz. Ja z kolei podzieliłam się swoją wiedzą na temat cytologii – jak w prosty sposób zakwalifikować obraz widziany pod mikroskopem do konkretnej grupy nowotworów.

Kolejna grupa bliskich mi tematów, a omijanych szerokim łukiem przez wielu lekarzy, to szeroko pojęte choroby trzustki. Tutaj głos oddałam mistrzyni tej tematyki, czyli dr Renacie Nieradce z UWM w Olsztynie. W dwóch częściach artykułu znajdą Państwo wszystko, co lekarz klinicysta powinien wiedzieć o diagnostyce chorób trzustki.

W monografii „laboratoryjnej” obowiązkową pozycją jest rozród. Polska hodowla psów reprezentuje naprawdę wysoki poziom. Coraz więcej jest możliwości wykonywania profili genetycznych, na podstawie których ustalany jest plan hodowlany. Wciąż jednak wśród lekarzy terenowych widoczny jest problem z wykorzystaniem laboratorium do codziennej pracy z psami hodowlanymi. Diagnostyka najczęściej ogranicza się do wyznaczania okresu płodnego u suk. A przecież współczesne laboratorium to prawdziwa kopalnia możliwości, która nie tylko wspiera zajście w ciążę, ale też pozwala monitorować szczenięta od pierwszych ich dni czy też radzić sobie z niepłodnością u suk. O tym wszystkim przeczytają Państwo w artykule dr. Jacka Ingardena, który od lat obejmuje opieką rozrodową wielu trudnych pacjentów.

I w końcu dwa artykuły, o które walczyłam jak lew. Jeden łatwy, ale bardzo potrzebny i praktyczny – dotyczący metod pobierania materiału do diagnostyki dermatologicznej, napisany przez dr Dorotę Pomorską-Handwerker, niekwestionowany autorytet w dziedzinie leczenia chorób skóry. Drugi trudniejszy, bo endokrynologiczny, przedstawiony przez jednego z moich ulubionych profesorów jeszcze z czasów studenckich – Jarosława Popiela, który w przystępny sposób potrafi mówić o sprawach trudnych. Tematyka jak widać jest szeroka, ale ze wspólnym mianownikiem – laboratorium. Bo jak napisałam na początku, bez laboratorium ani rusz.