Ściskający dłoń, zainteresowany, empatyczny, dzwoni po godzinach zapytać o samopoczucie, otwarty na rozmowę – długą, szczerą. Kto i jak pokazuje lekarzy i dlaczego niektórym zależy na pokazaniu ich od najgorszej strony.

Jednym z typowych zjawisk w farmakoterapii osób z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym (S-N) (tabela 1) jest konieczność stosowania znacznej liczby leków, czyli wielolekowość. Należy odróżnić ją od polipragmazji, rozumianej jako przyjmowanie przez chorego co najmniej jednego leku, dla któr...

Przewlekła niedoczynność przytarczyc najczęściej ma charakter nabyty i występuje głównie u dorosłych operowanych z powodu patologii gruczołu tarczowego lub przytarczyc.

Wraz z rozwojem technologii w ostatnich latach do medycyny weterynaryjnej wprowadzono zaawansowane metody diagnostyczne, takie jak tomografia komputerowa (TK) i rezonans magnetyczny (RM). Powstała więc potrzeba zarówno stworzenia miejsc przeprowadzania badań, jak i wykształcenia specjalistów wsze...

Połączenie chemioterapii i trastuzumabu jest standardem w leczeniu uzupełniającym raka piersi u chorych z dodatnim statusem receptora HER2.

Zaburzenia snu pod postacią bezsenności lub nadmiernej senności są jednym z kryteriów diagnostycznych depresji zarówno w ICD-10, jak i DSM-5. Ten pozornie prosty związek nie oddaje w pełni złożoności relacji pomiędzy obniżeniem nastroju a obiektywnie obserwowanymi i subiektywnie odczuwanymi probl...

Modele opieki nad kobietami z nadciśnieniem tętniczym oraz cukrzycą są bardzo podobne. W obu przypadkach konieczne jest odpowiednie przygotowanie chorych już na etapie planowania ciąży. Ponadto klasyfikacja tych chorób obejmuje postaci występujące zarówno jeszcze przed zajściem w ciążę, jak i nią...

Idiopatyczny otwór w plamce stanowi względnie częstą przyczynę zaburzenia prawidłowego widzenia. W artykule przybliżono wady i zalety dostępnych metod leczenia tej choroby oraz wytyczne postępowania z pacjentem w zależności od stadium zaawansowania otworu w plamce.

Chloroheksydyna (CHX) jest uznawana za jeden z najskuteczniejszych i najczęściej stosowanych środków antyseptycznych w codziennej praktyce dentystycznej, a w szczególności w periodontologii.[1-7,9] Zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny znalazła już w latach 50. XX wieku.[10]