W chorobach narządu ruchu psów i w medycynie sportowej coraz częściej stosuje się leczenie z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego. Wciąż jednak wiele pytań dotyczących tej obiecującej metody leczenia pozostaje bez odpowiedzi.

Od wielu lat w medycynie człowieka i na doświadczalnych modelach zwierzęcych prowadzone są szeroko zakrojone badania nad zastosowaniem terapii z użyciem osocza bogatopłytkowego, które wykorzystuje się w przyspieszaniu procesu gojenia się kości, ścięgien i więzadeł, a także w dostawowym leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Pomimo że dowody potwierdzające skuteczność tej metody leczniczej nie zawsze są jednoznaczne, możliwość użycia prostej, względnie niedrogiej i autologicznej terapii wspomagającej gojenie się tkanek wciąż przyciąga uwagę badaczy zajmujących się medycyną człowieka. Podobny wzrost zainteresowania zastosowaniem osocza bogatopłytkowego (PRP – ang. platelet-rich plasma) obserwuje się w medycynie weterynaryjnej. Początkowo dotyczyło ono koni, a obecnie coraz więcej badań wykonuje się również u psów.

Chociaż nie istnieją uniwersalne kryteria, które określałyby, kiedy osocze jest już „bogate w płytki”, najszersza definicja zakłada, że jest to preparat krwiopochodny, w którym zawartość płytek krwi jest wyższa w porównaniu z krwią pełną użytą do jego wyprodukowania. Zaproponowany mechanizm działania PRP polega na dostarczeniu organizmowi czynników wzrostu, zawartych w ziarnistościach alfa płytek krwi. Czynniki te zmniejszają stan zapalny, wzmagają procesy anaboliczne i przyspieszają gojenie się tkanki. W ziarnistościach alfa płytek krwi znajduje się wiele różnych czynników wzrostu, z których do najczęściej opisywanych jako ułatwiające proces gojenia tkanek należą: czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego VEGF (ang. vascular endothelial growth factor), płytkopochodne czynniki wzrostu PDGF (ang. platelet-derived growth factors) oraz transformujące czynniki wzrostu TGF β (ang. transforming growth factors β) oraz wiele innych.

Przygotowanie PRP

Przygotowanie PRP polega przede wszystkim na usunięciu krwinek czerwonych, które poza naczyniami powodują proces zapalny, i zwiększeniu stężenia płytek krwi w osoczu. Proces ten może być przeprowadzony za pomocą standardowego wyposażenia laboratorium i określonych schematów wirowania.¹ Niemniej jednak, z uwagi na wygodę stosowania, wielu lekarzy (zarówno w medycynie człowieka, jak i w medycynie weterynaryjnej) korzysta z komercyjnych zestawów do przygotowania PRP. Umożliwiają one utrzymanie sterylnych warunków tego procesu, a mogłyby też zapewnić bardziej stały skład produktu, dotychczas nie udało się jednak wykazać takich właściwości.