Gdy mierzymy się z przewlekłymi chorobami układu pokarmowego, musimy zapomnieć o starych pojęciach i metodach rozpoznawania.

Wzywamy wszystkie przewlekłe enteropatie! Chwileczkę – czy nazywasz każdy przypadek przewlekłej choroby układu pokarmowego chorobą zapalną jelit (IBD) bez wykonania badania histopatologicznego jelita cienkiego, ponieważ właściciel nie zgadza się na biopsję?

SKOŃCZ Z TYM. Dr Craig Ruaux, BVSc (Hons), PhD, MACVSc, DACVIM-SA, wykładowca na kongresach CVC, mówi, że pojęcie „choroba zapalna jelit” jest przestarzałe. Nawet w ograniczonym kosztami świecie prywatnej praktyki istnieją lepsze podejścia do pacjentów z przewlekłymi enteropatiami niż „zróbmy cokolwiek i zobaczmy, co się stanie”, które podwyższają standardy leczenia i jednocześnie nie kosztują wiele.

Dodaj „I”, jak „idiopatyczne”

Kiedy lekarze weterynarii dyskutują o przewlekłych enteropatiach, często używane jest pojęcie „choroba zapalna jelit”. Dr Ruaux uważa jednak, że przy przewlekłych chorobach układu pokarmowego zbyt często ustalane jest rozpoznanie choroby zapalnej jelit i używa się tego określenia w odniesieniu do wszystkich pacjentów, u których rozpoznano zapalenie jelita cienkiego. Poza IBD jest wiele chorób, które mogą powodować zapalenie jelita cienkiego, a mechanizm ich rozwoju jest całkiem inny niż mechanizm właściwej choroby zapalnej jelit.

Dr Ruaux twierdzi, że kiedy mówimy o IBD, bardziej odpowiednim terminem jest IIBD (idiopathic inflammatory bowel disease, idiopatyczna choroba zapalna jelit). Rozpoznanie ustala się metodą eliminacji. Oznacza to, że należy wykonać pełny zakres badań, w tym uzyskać podstawowe dane, przeprowadzić badanie kału metodą flotacji i badania układu pokarmowego oraz pobrać próbki biopsyjne z jelit. Jeżeli tego nie zrobisz, możesz tylko rozpoznać przewlekłą enteropatię nieznanego pochodzenia.

Ach, te objawy ze strony układu pokarmowego

Jak mówi dr Ruaux, przewlekłe enteropatie, bez względu na przyczynę, często przejawiają się podobnymi objawami klinicznymi, takimi jak spadek masy ciała, posmutnienie, wymioty, biegunka i utrata apetytu – przynajmniej u psów.

Koty uwielbiają łamać wszelkie zasady. U nich zazwyczaj występuje nadmierny apetyt z obfitymi biegunkami. Często wydalają też kał o dużej zawartości tłuszczu, ponieważ przewlekłe zapalenie jelit zmniejsza ich zdolność do wchłaniania tych związków. Niewchłonięty tłuszcz w jelicie stymuluje powstawanie biegunki poprzez ściąganie wody do światła jelit za pomocą ciśnienia osmotycznego oraz tworzenie dobrego środowiska dla toksyn bakteryjnych. Kot z przewlekłą enteropatią i tłuszczem w kale wygląda, jakby cierpiał na zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki, która praktycznie nigdy nie występuje u tego gatunku.