Czy dominujący objaw kliniczny jest najważniejszy? Czy główna informacja w wywiadzie albo najistotniejsza przyczyna wizyty z psem lub kotem to kluczowy element w postępowaniu diagnostycznym? Często tak, ale równie często nie.

Niestety zdarza się, że ten dominujący objaw albo bardzo sugestywnie przedstawiony przez właściciela problem tak zdominują nasze działania, że zaczynamy postępować zgodnie z „samospełniającą się przepowiednią”. Taki sposób myślenia klinicznego, który podświadomie kieruje nas nieuchronnie do założonego na początku rozpoznania, nazywany jest myśleniem tunelowym.