U ludzi oraz koni niewykazujących zmian w badaniu klinicznym stwierdza się stosunkowo często śladowe niedomykalności prawidłowo zbudowanych zastawek serca. W medycynie człowieka wyróżniamy fizjologiczną niedomykalność zastawki trójdzielnej, mitralnej oraz tętnicy płucnej (9). Fala zwrotna rejestrowana jest w trakcie badania ultrasonograficznego z wykorzystaniem kolorowego doplera (3, 13, 14). Przy występowaniu niedomykalności określanej jako fizjologiczna nie stwierdza się istotnych z hemodynamicznego punktu widzenia zaburzeń czynności zastawek bądź zmian w wartościach rzutu serca (9). Tego rodzaju niedomykalność stwierdzana jest u wielu koni przy braku objawów choroby sercowo-naczyniowej i nie wpływa na ich wydolność wysiłkową (2, 11, 13, 15).

Niedomykalność zastawek to główna przyczyna szmerów sercowych u koni. Występuje zarówno przy obecności, jak i braku patologii zastawkowej (1, 2, 11, 13, 15). Fizjologiczna niedomykalność z reguły jest przejściowa i ustępuje już po niewielkim wysiłku, a fala zwrotna zlokalizowana jest w okolicy płatków zastawki na małym obszarze (5, 12). Zastawki mają prawidłową strukturę w obrazie dwuwymiarowym, chociaż może dochodzić do wypadania płatków umiarkowanego stopnia (11). Niewydolność zastawkowa definiowana jest jako niedomykalność, związana zazwyczaj z patologią dotyczącą zastawek, na tyle poważna, by prowadzić do pewnego stopnia zmian hemodynamicznych (11).

Zastawki nie są strukturami bezwładnymi. Ich sztywność i napięcie mogą zmieniać się pod wpływem wazoaktywnych mediatorów, podobnie jak to ma miejsce w przypadku naczyń krwionośnych (4, 11). Czynniki, które wpływają na niedomykalność fizjologiczną, nie są jeszcze dobrze poznane i mogą obejmować nie tylko substancje o charakterze neuroendokrynnym, ale także zmiany w budowie przestrzennej komór. Stanowi to część adaptacji do wzmożonego wysiłku fizycznego i treningu (11).