Zjawiska immunologiczne w sposób niewidoczny, lecz bardzo istotny wpływają na procesy rozrodu. Od dawna opisywana jest niepłodność tła immunologicznego, zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Spotyka się ją u obu płci, przy czym wyróżnia się różne formy, w zależności od mechanizmów immunizacji i jej skutków. Czynnikami ograniczającymi albo uniemożliwiającymi płodność są krążące przeciwciała należące do klas IgG lub IgM oraz te o działaniu głównie miejscowym – klasy IgA, obniżające zdolności reprodukcyjne gamet bądź upośledzające procesy regulujące czynności rozrodcze.

Niepłodność autoimmunologiczna męska jest skutkiem wzbudzenia w organizmie samca przeciwciał ukierunkowanych na antygeny własnego nasienia. Dzieje się tak na przykład po uszkodzeniu bariery krew–jądro przez czynniki zakaźne, chemiczne, fizyczne lub mechaniczne (uraz), co skutkuje autoimmunizacją. Prowadzi to do zaburzeń już na etapie spermatogenezy, a także powoduje pogorszenie jakości nasienia, w szczególności obniżenie ruchliwości plemników oraz zmniejszenie zdolności ich przylegania do osłonki przejrzystej oocytu i zahamowanie reakcji akrosomowej. Niepłodność autoimmunologiczna żeńska jest skutkiem patologicznego działania przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom gonadowym, co powoduje między innymi zaburzenia folikulogenezy i dojrzewania oocytów.

Szczególne znaczenie kliniczne wydaje się mieć niepłodność izoimmunologiczna żeńska. Zjawiska izoimmunologiczne są wynikiem reakcji osobniczej na antygeny innego osobnika tego samego gatunku. W omawianym zakresie dotyczy to immunizacji organizmu s...

Niepłodność tła immunologicznego jest poważnym problemem medycznym i hodowlanym. Poznanie tych procesów sprzyja jednocześnie rozwojowi innego kierunku, jakim jest celowe wykorzystanie zjawisk immunologicznych w rozrodzie jako postępowania antykonc...