MAGWET
ZALOGUJ
MAGWET
Zobacz też >
WETERYNARIA PO DYPLOMIE
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Zostań członkiem społeczności
MAGWET
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia Behawioryzm Chirurgia Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka obrazowa Endokrynologia Farmakologia i toksykologia Gastroenterologia Geriatria Hematologia Kardiologia Laryngologia Nefrologia i Urologia Neurologia Okulistyka Onkologia Ortopedia Parazytologia Rehabilitacja Rozród Stany nagłe Stomatologia Żywienie
Gatunki
Małe zwierzęta Konie Przeżuwacze Świnie Ptaki Zwierzęta egzotyczne Zwierzęta dzikie
Zarządzanie
Praktyką
Prawo Psychologia Zarządzanie
Wydarzenia
Kongresy POLECAMY Webinaria
Filmy
Sklep
Koszyk
0
ZALOGUJ
Zaloguj
Zarejestruj

Choroby zakaźne Konie

Niedokrwistość zakaźna koni – nowe dane

11/10/2018

Duże zwierzęta: choroby zakaźne

Niedokrwistość zakaźna koni – nowe dane

prof. zw. dr hab. mgr Zdzisław Gliński

prof. zw. dr hab. Krzysztof Kostro

Katedra Epizootiologii i Klinika Chorób Zakaźnych, Wydział Medycyny Weterynaryjnej UP, Lublin

Dzięki rozwojowi nauk, jaki nastąpił od ustalenia wirusowej etiologii niedokrwistości zakaźnej koni przez Caré i Vallée w 1904-1906 r., poglądy dotyczące właściwości wirusa, patogenezy oraz metod rozpoznawania choroby uległy gruntownym modyfikacjom. Dotyczą one genomu wirusa, roli chemokin i cytokin w patogenezie choroby, a zwłaszcza technik rozpoznawania. Z tych względów uzasadnione wydaje się przedstawienie aktualnego stanu wiedzy o niedokrwistości zakaźnej koni oraz wymogów dotyczących zwalczania tej choroby w świetle krajowych i międzynarodowych aktów normatywnych, zwłaszcza krajowej ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (15) i zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) (16) oraz EU (11, 13).

Niedokrwistość zakaźna koni (NZK) jest zakaźną chorobą koniowatych o ostrym, podostrym lub przewlekłym przebiegu, wywoływaną przez lentiwirus (Retroviridae), a przenoszoną przez krwiopijne owady. W typowej postaci występują epizody gorączki, niedokrwistość, żółtaczka, postępujące osłabienie, spadek masy i obrzęki dolnych partii ciała (12). Najczęściej choroba przebiega bezobjawowo i cechuje się nosicielstwem trwającym przez całe życie. Według OIE w Europie w latach 2007-2014 stwierdzono NZK u koni w Belgii, Bośni, Chorwacji, we Francji, w Niemczech, Grecji, na Węgrzech, w Irlandii, we Włoszech, na Litwie, w Rumunii, Serbii, Słowenii, Wielkiej Brytanii, Holandii i Szwajcarii. NZK występuje endemicznie w dwóch krajach UE – we Włoszech i w Rumunii. Wolne od choroby są Japonia i Islandia, a od 1960 r. Polska. Wśród objawów chorują konie, koniki pony, muły, a w przypadku zaadaptowanych szczepów wirusa NZK osły – w każdym wieku, bez względu na rasę i płeć. Rezerwuarem są zwierzęta koniowate. U zebr występuje utajona postać choroby.

Właściwości wirusa

Wirus niedokrwistości zakaźnej koni (EIAV), z lipoproteinową otoczką obejmującą dwudziestościenną osłonę rdzenia, zawierającą wewnątrz heliakalny nukleokapsyd, ma najczęściej okrągły kształt i średnicę 115 nm. Cechą charakterystyczną jest diploidalność genomu wirusa, zbudowanego z dwóch jednakowych segmentów jednoniciowego RNA o dodatniej polarności, długości 9,3 kb, powiązanych wiązaniem wodorowym w pobliżu końców 5’. Diploidalny genom pozwala na rekombinację i zmianę matrycy podczas tworzenia cząsteczek wirusowego DNA na drodze odwrotnej transkrypcji. Trzy geny strukturalne – gag, pol i env – odpowiadają za syntezę białek niezbędnych do utworzenia EIAV. Gen gag koduje białka strukturalne kapsydu, matriksowe i białka nukleokapsydu, gen pol koduje enzym odwrotną transkryptazę, natomiast gen env koduje białka otoczki (5). Wszystkie szczepy EIAV mają antygen grupowo swoisty, jakim jest białko p26, różnią się natomiast antygenami powierzchniowymi.

Artykuł dostępny tylko dla zalogowanych użytkowników

Zaloguj się

Nie masz konta na Magwet? Załóż konto
Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Źródła i drogi zakażenia

Jedynym rezerwuarem EIAV są konie i inne zwierzęta nieparzystokopytne. Wirus występuje u nich przez całe życie w leukocytach oraz w osoczu krwi. W okresach gorączkowych wirusy [...]

Patogeneza

Makrofagi są pierwotnym rezerwuarem i miejscem replikacji wirusa. Zahamowanie jego replikacji wiąże się z remisją choroby (10). Ograniczenie replikacji wirusa do makrofagów umożliwia [...]

Objawy choroby

Okres inkubacji choroby zależy od dawki zakaźnej wirusa i zwykle wynosi 7-45 dni, chociaż może przedłużyć się do 90 dni. Wyróżnia się [...]

Zmiany anatomopatologiczne

Ponieważ wirus NZK cechuje się szczególnym powinowactwem do układu siateczkowo-śródbłonkowego i erytrocytów, najważniejsze zmiany anatomopatologiczne i histopatologiczne występują w śledzionie, wątrobie i węzłach chłonnych. Ostra [...]

Rozpoznanie

Do rozpoznania NZK wykorzystuje się ocenę sytuacji epizootycznej, objawy kliniczne (okresowe napady gorączki, postępujące wychudzenie i osłabienie, niedokrwistość, obrzęki dolnych partii ciała), [...]

Postępowanie

W Polsce NZK jest chorobą podlegającą obowiązkowi rejestracji zwierząt (15). Leczenia brak. W przypadku podejrzenia zostaje wprowadzone typowe dla chorób zakaźnych postępowanie przeciwepizootyczne, [...]

OSTATNIO DODANE
Komu pomóc?
Sąsiedzi rozmawiają o ASF
Herpeswirus krąży nad Europą
POLECANE ARTYKUŁY
Choroby zakaźne
Grzybice narządowe kotów – aktualne dane
Choroby zakaźne
Zołzy nadal światowym problemem
Choroby zakaźne
Aktualne możliwości leczenia grzybicy worków powietrznych u koni
Choroby zakaźne
Bordetella bronchiseptica jako przyczyna odoskrzelowego zapalenia płuc u psów. Cz. I. Rozpoznanie
Choroby zakaźne
Zakażenie koronawirusem (SARS-CoV-2) – jak odpowiadać na pytania właścicieli psów i kotów?
Choroby zakaźne
Leczenie zakażeń powodowanych przez bakterie beztlenowe u psów i kotów
Choroby zakaźne
Zakażenia rotawirusowe u gołębi – nowy czy stary problem?
Choroby zakaźne
Bordetella bronchiseptica jako przyczyna odoskrzelowego zapalenia płuc u psów. Cz. II. Leczenie
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line Magazyn Weterynaryjny
  • Czytaj on-line Weterynaria po Dyplomie
  • Filmy
  • Rada Programowa Magazynu Weterynaryjnego


AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online


POMOC
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc
  • Kontakt


KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Powązkowska 44C
01-797 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl
Nr konta: 13 1600 1068 0003 0102 0949 9001

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj