Nie jesteś pewien, w jaki sposób najlepiej doradzać klientom w sprawach żywienia zwierząt? Jeśli zadasz im poniższe trzy pytania, rozmowa stanie się łatwiejsza.

Jedno spojrzenie na półkę w każdym sklepie zoologicznym wystarczy, aby przyprawić o zawrót głowy, gdyż liczba marek i rodzajów diet oferowanych właścicielom zwierząt jest ogromna. Z praktycznego punktu widzenia nie sposób być na bieżąco ze wszystkimi nowymi produktami, a jednocześnie wiedzieć, które z nich zostały wycofane z rynku. Niemniej jednak istnieje sposób na to, aby uprościć ocenę danego produktu żywnościowego, gdy właściciel zwierzęcia pyta nas o radę. Wystarczy zadać mu trzy pytania (patrz „Trzy proste pytania” w ramce poniżej). Przyjrzyjmy się zatem po kolei każdemu z tych pytań.

Pytanie 1. Czy ten produkt jest pełnowartościowy i zbilansowany?

Warto skorzystać z opinii przedstawionej przez Amerykańskie Towarzystwo Kontroli Pasz, Żywności i Produktów Leczniczych dla Zwierząt (AAFCO, ang. American Association of Feed Control Officials). Dlaczego? Stanowisko Stowarzyszenia natychmiast powie ci, czy karma jest pełnowartościowa i zbilansowana, a zatem czy może być stosowana u twojego pacjenta jako jedyne źródło pożywienia. Każda karma dla zwierząt sprzedawana na terenie Stanów Zjednoczonych, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest ona produkowana lub sprzedawana na terenie stanów Arkansas bądź Nevada albo też została zarejestrowana jako przysmak, przekąska lub suplement diety, musi zawierać na swojej etykiecie opinię AAFCO. To właśnie informacja zatwierdzona przez AAFCO, nie zaś skład produktu, stanowi najistotniejszy element na etykiecie, z którym należy się zapoznać, aby ocenić, czy dana dieta jest właściwa dla danego pacjenta. Na opakowaniu karmy dla zwierząt może znaleźć się jedna z trzech poniższych opinii:

1. Dieta pełnowartościowa i zbilansowana po względem żywieniowym (lub doskonała, 100% wartości odżywczych potwierdzone naukowo) – dieta została uznana za pełnowartościową lub była przebadana w tym kierunku.

2. Dieta tylko do stosowania jako dodatek lub okresowo – dieta została uznana za niepełnowartościową lub była przebadana w tym kierunku i nie może być stosowana jako jedyne źródło pokarmu przez dłuższy czas. Nie można przewidzieć dokładnych objawów klinicznych związanych z niedoborem lub zatruciem ani czasu ich wystąpienia, uzależnione są one jednak od pierwszej substancji, której stężenie jest zbyt niskie, oraz od tego, jak bardzo odbiega ono od wartości zalecanej. Rutynowo wykonywane badania biochemiczne surowicy lub badania morfologiczne krwi nie pozwalają na wykazanie konkretnych zaburzeń żywieniowych.