Fretki z natury charakteryzują się słabym słuchem. Głuchota lub pogorszenie słuchu mogą przebiegać niezauważenie i zwykle przeszkadzają bardziej właścicielowi niż zwierzęciu. Najczęściej występującym zaburzeniem słuchu u fretek jest wrodzona głuchota odbiorcza, polegająca na zaburzeniu przekaźnictwa impulsów nerwowych do kory mózgowej.

Wrodzona głuchota związana z umaszczeniem zwierzęcia nazywana jest czasem zespołem Waardenberga. Dotyczy on nie tylko fretek, ale także kotów, psów i ludzi. Jest to kontrowersyjny temat wśród hodowców, którzy wysoko cenią białe znaki i maski u fretek, a wykluczenie takich zwierząt z rozrodu jest jedyną metodą zapobiegania wrodzonej głuchocie. Do przyczyn nabytej głuchoty należy zaliczyć zakażenia ucha środkowego i wewnętrznego oraz pasożyty.

Przyczyny

Nabyta głuchota

Nabyta głuchota może pojawić się u fretki podczas niektórych chorób lub po ich przebyciu. Infekcje górnych dróg oddechowych mogą kończyć się powikłaniami w postaci zapalenia ucha środkowego. Zakażenie ucha następuje drogą hematogenną lub przez ciągłość tkanek trąbki słuchowej Eustachiusza. W przebiegu grypy, powodowanej przez ludzkiego wirusa grypy, chorobotwórczego głównie dla młodych fretek, często dochodzi do jednostronnego zapalenia ucha środkowego. Powikłaniem grypy może być głuchota, najczęściej jednostronna. Inwazje pasożytów, takich jak świerzbowiec uszny (Otodectes cynotis), również mogą prowadzić do zapalenia tej okolicy, chociaż u większości fretek inwazja ta przebiega bezobjawowo. Pozostałe osobniki wykazują takie objawy jak trzepanie głową i drapanie okolicy uszu, a w zewnętrznym przewodzie słuchowym widoczne są znaczne ilości ciemnej wydzieliny. Przy perforacji błony bębenkowej rozwija się zapalenie ucha środkowego lub wewnętrznego. Do objawów należą: gorączka, przechylanie głowy na dół i na bok, w kierunku chorego ucha, czasem chodzenie po łuku albo zaburzenia równowagi z przewracaniem się zwierzęcia. Nieleczone zapalenie ucha środkowego bądź wewnętrznego może prowadzić do nieodwracalnych zaburzeń neurologicznych, wśród których wymieniana jest głuchota (2, 3, 4).