Choroby wątroby
Diagnostyka różnicowa żółtaczek u psów i kotów
dr n. wet. Kamila Glińska-Suchocka
dr n. wet. Marcin Jankowski
dr hab. Krzysztof Kubiak prof. nadzw.
dr n. wet. Jolanta Spużak
lek. wet. Maciej Grzegory
Żółtaczka jest objawem klinicznym wywołanym przez wzrost stężenia bilirubiny w surowicy krwi, płynach ustrojowych oraz w tkankach. Klinicznie przejawia się ona zażółceniem skóry, błon śluzowych oraz twardówek oczu (1).
Summary
Differential diagnosis of jaundice in cats and dogs
Jaundice is a clinical sign caused by increased bilirubin levels in the blood, body fluids and tissues. It is manifested clinically as yellowing of the skin and mucous membranes. The differential diagnosis is an essential step for the veterinarian before establishing a final diagnosis and the intensity of jaundice needs to be described on the basis of the clinical symptoms and laboratory test results. It should also be noted that the correct recognition of the type of jaundice and its severity significantly influences the treatment and prognosis.
Key words: icterus, dog, cat, liver
Biorąc pod uwagę etiopatogenezę wzrostu stężenia bilirubiny całkowitej w surowicy krwi, wyróżnia się trzy typy żółtaczek:
1. żółtaczka przedwątrobowa – występująca w stanach wzmożonego wytwarzania bilirubiny,
2. żółtaczka wątrobowa – związana z upośledzeniem wydzielania żółci, co występuje w zaburzeniach funkcjonowania hepatocytów,
3. żółtaczka zawątrobowa – związana z zaburzeniami odpływu żółci z pęcherzyka i(lub) dróg żółciowych (cholestaza) (3).
Podstawowym postępowaniem różnicującym przyczyny żółtaczki jest określenie rodzaju hiperbilirubinemii na podstawie poszczególnych frakcji bilirubiny w surowicy krwi.
Wskaźnikiem diagnostycznym żółtaczek hemolitycznych oraz żółtaczek związanych z czynnościowym bądź strukturalnym uszkodzeniem komórek wątroby jest podwyższone stężenie bilirubiny pośredniej (wolnej). Natomiast stwierdzenie podwyższonego stężenia bilirubiny bezpośredniej (sprzężonej, związanej) zawsze wskazuje na choroby przebiegające z wewnątrz- i(lub) zewnątrzwątrobową cholestazą (7).
U zdrowych psów stężenie bilirubiny całkowitej w surowicy krwi wynosi poniżej 0,4 mg/dl. Tkanki zaczynają ulegać delikatnemu zażółceniu, gdy przekracza ono 2 mg/dl, a przy stężeniu powyżej 4 mg/dl stwierdza się wyraźne zażółcenie błon śluzowych i skóry (3). Dlatego bardzo ważne jest badanie biochemiczne krwi, gdyż umożliwia stwierdzenie podwyższonego stężenia bilirubiny przed pojawieniem się zażółcenia błon śluzowych i skóry.
W rozpoznawaniu żółtaczek należy pamiętać, że w przebiegu choroby, na podstawie badania klinicznego i wyników badań laboratoryjnych, można jednocześnie stwierdzić kilka ich rodzajów. Na przykład w przypadku żółtaczki hemolitycznej spowodowanej roz...
