MAGWET
ZALOGUJ
MAGWET
Prenumeruj
Odnów Subskrypcję
Prenumeruj
Czasopisma
Magazyn Weterynaryjny Weterynaria po Dyplomie
Praktyka
Kliniczna
Anestezjologia Behawioryzm Chirurgia Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka laboratoryjna Diagnostyka obrazowa Endokrynologia Farmakologia i toksykologia Gastroenterologia Geriatria Hematologia Kardiologia Laryngologia Nefrologia i Urologia Neurologia Okulistyka Onkologia Ortopedia Parazytologia Rehabilitacja Rozród Stany nagłe Stomatologia Żywienie
Gatunki
Małe zwierzęta Konie Przeżuwacze Świnie Ptaki Zwierzęta egzotyczne Zwierzęta dzikie
Zarządzanie
Praktyką
Prawo Psychologia Zarządzanie
Wydarzenia
Akademia po Dyplomie POLECAMY Kongresy Multiforum Webinaria Odkryj swój dermatologiczny zmysł
Filmy
Aktualności
Sklep
Koszyk
0
ZALOGUJ
Zarejestruj
Zaloguj
Zarejestruj

Parazytologia Koty Psy

Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia

10/03/2022

Parazytologia

Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia

lek. wet. Igor Przegrałek1
dr hab. n. wet. Zbigniew Arent2
mgr Karolina Konsek1

1 Vetlab sp. z o.o. sp. k., Katowice
2 Ośrodek Medycyny Eksperymentalnej i Innowacyjnej, Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR, Kraków

Motyliczka mięśniowa (Alaria alata) to przywra zaliczana do pasożytów potencjalnie niebezpiecznych dla ludzi. Choć po raz pierwszy została opisana w 1782 roku, wciąż pozostaje mało znana. Przez długi czas cykl rozwojowy tego pasożyta był słabo poznany, brakowało też ukierunkowanej diagnostyki (1, 2). Ponadto przez długi czas wątpliwości budziła możliwość zarażenia się ludzi.

Ujęcie historyczne

Pierwsze doniesienie na temat Alaria alata było autorstwa Goetze’go i jak już wspomniano pojawiło się w 1782 roku. Sześć lat później Schrank odkrył nowego pasożyta i nazwał go motyliczką mięśniową – Distomum musculorum suis (DMS). Czasem używano również innej łacińskiej nazwy – Agamodistomum suis (Stiles, 1898). Dopiero w 1953 roku dwóch polskich naukowców – Witold Stefański i Stefan Tarczyński – w swojej pracy „O rozwoju Agamodistomum suis Duncker, 1881” dowiedli, że DMS to postać larwalna Alaria alata (3). Odkrycie to pozwoliło na dokładniejsze poznanie cyklu życiowego tego pasożyta (4).

Systematyka pasożyta

Motyliczka mięśniowa jest przywrą należącą do rodziny Diplostomatidae i rodzaju Alaria. Do tego rodzaju należy kilka różnych gatunków, między innymi Alaria americana (synonim A. canis), A. mustelae, A. intermedia, A. marcianae. Gatunki te różnią się zasięgiem występowania. Spośród wymienionych Alaria alata jest jedynym gatunkiem spotykanym w Europie. Wprawdzie A. mustelae znaleziono na terenie Europy w mięsie, wykazano jednak, że pochodziło ono z importu z Ameryki (3). U pasożytów z rodzaju Alaria obserwuje się podobieństwo w budowie anatomicznej oraz cyklu życiowym, z zachowaniem odrębnych gatunków żywicieli pośrednich (3).

Zasięg geograficzny pasożyta

Alaria alata była notowana w Ameryce (Stany Zjednoczone, Kanada), Europie oraz Azji (Azerbejdżan, Czeczenia, Uzbekistan, Iran) (5). W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych doniesień o występowaniu pasożyta na terenie starego kontynentu. Do tej pory motyliczka mięśniowa była stwierdzana u zwierząt dzikich w wielu krajach Europy. Jej zasięg terytorialny w tych krajach został zilustrowany na ryc. 1. (Na mapie nie uwzględniono: w Danii kota, w Polsce rysia, borsuka i psa, w Niemczech szopa pracza). Wystąpienia u poszczególnych gatunków zwierząt w różnych krajach Europy zostały zebrane w tab. I.

Na terenie Polski do tej pory pasożyta wykryto u lisów (21,8% badanych) i wilków (81% badanych) z okolic Piły i Zielonej Góry oraz u lisów badanych w Białowieży (26,3%) i w Beskidach (2,2%) (10). Ponadto na terenie Białowieży notowano zarażenia u ...

Artykuł dostępny tylko dla zalogowanych użytkowników

Zaloguj się

Nie masz konta na Magwet? Załóż konto
Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Cykl życiowy

Alaria alata charakteryzuje się cyklem złożonym, w którym bierze udział dwóch żywicieli pośrednich, żywiciel ostateczny, a czasami również żywiciel parateniczny. Schematyczny cykl motyliczki [...]

Morfologia pasożyta

Dorosła forma pasożyta osiąga długość od 3 do 6 mm i szerokość około 1-2 mm. Ciało motyliczki podzielone jest na dwie wyraźne części – [...]

Alaria alata u żywicieli ostatecznych

U mięsożerców – żywicieli ostatecznych – jaja Alaria alata wykrywane są najczęściej sporadycznie podczas badań monitoringowych kału lub jako pasożyty towarzyszące inwazji [...]

Wykrywanie w kale

Jak już wspomniano, motyliczka mięśniowa niejednokrotnie była stwierdzana w psim kale badanym metodą flotacji, a także metodą dekantacji (użytą w badaniach Wójcika i wsp. – [...]

Postępowanie w przypadku zarażenia zwierząt towarzyszących

W przypadku wykrycia jaj podczas badania kału u psów i kotów skutecznym preparatem odrobaczającym jest prazykwantel w dawce 20-40 mg/kg m.c., podawany doustnie raz dziennie. [...]

Alaria alata u żywicieli przypadkowych

W Europie najczęstszym żywicielem paratenicznym jest dzik (5). Zarażenia u świń domowych nie są często notowane – do tej pory opisano je na [...]

Wykrywanie w tuszy

Do niedawna pośmiertne wykrywanie larw Alaria alata w tuszach odbywało się dwiema metodami, które stosowane są do rutynowej kontroli obecności włośni. Są [...]

Alarioza – zagrożenie dla ludzi

Zarażenie larwami motyliczki mięśniowej u ludzi wywołuje alariozę. Do tej pory w literaturze stwierdzono kilka przypadków zarażeń przywrami Alaria sp. u ludzi, głównie w USA [...]

Postępowanie z tuszą z postaciami larwalnymi

Brak jest zapisów prawnych dotyczących postępowania z mięsem z larwami Alaria alata, dlatego w takim przypadku stosuje się przepisy ogólne. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji Europejskiej [...]

Podsumowanie

Motyliczka mięśniowa jest przywrą, która w ostatnich latach została znacznie lepiej poznana. Pomimo licznych doniesień o możliwości przeniesienia Alaria alata na ludzi fakt [...]

OSTATNIO DODANE
Magister inżynier od zwierząt
Ukończyłeś studia weterynaryjne w 2025 roku? Skorzystaj z bonu edukacyjnego!
Certyfikowane Szkolenie  Gastroenterologia psów i kotów
„Oblicza weterynarii” – kampania, która oddaje głos lekarzom weterynarii
Doktorant UPWr opracował nową broń w walce ze zgnilcem amerykańskim
POLECANE ARTYKUŁY
Farmakologia i toksykologia
Opioidowa farmakoterapia bólu okołooperacyjnego u psów i kotów
Onkologia
Ośmioletnia suka z nawrotowym krwiomoczem
Hematologia
Zależne od rasy zmiany w obrazie krwi u psów i kotów. Cz. II
Choroby zakaźne
Grzybice narządowe kotów – aktualne dane
Onkologia
Dziesięć najczęstszych nowotworów u psów w Polsce
Chirurgia
Rany u małych zwierząt. Cz. III. Czemu rana się nie goi
Dermatologia
Toczniowe zniekształcenie pazurów u psów jako rzadka forma tocznia – rozpoznawanie i leczenie
Parazytologia
Motyliczka mięśniowa – możliwości rozpoznawania nowego zagrożenia
NEWSLETTER
OBSERWUJ NAS NA
NASZE PUBLIKACJE
  • Magazyn Weterynaryjny
  • Zamów prenumeratę
  • Weterynaria po Dyplomie
  • Zamów prenumeratę
  • Czytaj on-line Magazyn Weterynaryjny
  • Czytaj on-line Weterynaria po Dyplomie
  • Filmy
  • Rada Programowa Magazynu Weterynaryjnego


AKADEMIA PO DYPLOMIE WETERYNARIA
  • Termin i miejsce
  • Program
  • Koszty uczestnictwa
  • Rejestracja online


POMOC
  • Polityka prywatnosci
  • Zadaj pytanie
  • Logowanie i rejestracja
  • Regulamin
  • Metody płatności
  • Regulamin publikowania prac
  • Filmy Pomoc
  • Kontakt


KONTAKT

Medical Tribune Polska Sp. z o.o.
ul. Grzybowska 87
00-844 Warszawa
NIP: 521-008-60-45


801 044 415
+48 (22) 444 24 44
kontakt@magwet.pl
Nr konta: 13 1600 1068 0003 0102 0949 9001

Kontakt w sprawie reklam: magwet-reklama@medical-tribune.pl

Anuluj