Utworzenie listy rozpoznań różnicowych zmian zlokalizowanych w rdzeniu kręgowym

Po zlokalizowaniu zmian w układzie nerwowym należy rozważyć szereg rozpoznań różnicowych mogących dotyczyć danego obszaru, zaczynając od najbardziej prawdopodobnych. Aby określić najbardziej prawdopodobne rozpoznania, oprócz lokalizacji zmian w układzie nerwowym należy wziąć pod uwagę opis pacjenta, lateralizację zmian, występowanie bolesności, czas trwania choroby (ostra/przewlekła) oraz sposób jej nasilania się (postępująca/niepostępująca/ustępująca) i reakcję na wcześniejsze leczenie (Garosi, 2004b).

Angielski akronim VITAMIN D pomaga rozważyć wszystkie możliwe mechanizmy powstawania chorób odpowiedzialnych za występowanie objawów neurologicznych. Każda litera odpowiada jednemu lub dwóm mechanizmom, szczegółowo opisanym poniżej (tab. I).

V – vasculopathiae (choroby naczyń)

Zaburzenia naczyniowe dzielą się na dwie kategorie – wylewy (prowadzące do powstania krwiaka) i zaburzenia niedokrwienne (związane z niedrożnością światła naczyń spowodowaną przez zakrzep lub zator) (1, 11). Poważne niedokrwienie prowadzi do powstania zawału (Heymann i wsp., 1984; Garosi i wsp., 2005).

Zaburzenia naczyniowe w obrębie rdzenia kręgowego wywołują zwykle objawy asymetryczne (chociaż często występują też zaburzenia obustronne), bez przeczulicy w okolicy kręgosłupa, i charakteryzują się nagłym pojawieniem się niepostępujących objawów klinicznych, rozwijających się w ciągu kilku minut lub godzin (ryc. 1). Generalnie opisywano pojawienie się deficytów neurologicznych w ciągu pierwszych 24 godzin i zwykle potem obserwowano stabilizację albo nawet poprawę stanu neurologicznego (Wessmann i wsp., 2008). Jednak rozwój choroby trwający 3-4 dni także nie wyklucza zaburzenia naczyniowego.

Patogeneza objawów klinicznych po incydencie naczyniowym jest złożona. Obejmuje powstawanie obrzęku, gromadzenie się wapnia wewnątrz komórek, wytwarzanie wolnych rodników i wtórne zaburzenia przepuszczalności błon komórkowych (Wessmann i wsp., 200...