Część opiekunów psów i kotów stosuje w żywieniu swoich podopiecznych diety, które można uznać za niekonwencjonalne. Przykładem są diety wegetariańskie, w których rezygnuje się z mięsa. Mięso zawiera jednak składniki, które nie występują w innych pokarmach lub występują w niedostatecznych ilościach. Warto więc zastanowić się, czy tego rodzaju diety są odpowiednie dla psów i kotów.

Bez wątpienia psy i koty mogą bardzo dobrze funkcjonować bez świeżego mięsa. Analizując sposoby żywienia psów i kotów, można zauważyć, że część z nich nigdy nie dostaje nawet kawałka mięsa. Jest to konsekwencją promowania żywienia wyłącznie karmami komercyjnymi. Niepodawanie świeżego mięsa nie wynika ze świadomego zrezygnowania z wielu zawartych w nim składników odżywczych. Klienci, kupując karmę, często pytają, jakie mięso w niej występuje. Chcieliby bowiem, aby mięso wchodziło w skład diety ich podopiecznego. Prawda jest jednak taka, że znaczna część psów i kotów musi polegać na wysoko przetworzonych komponentach pochodzenia zwierzęcego, nierzadko w postaci mączek, które często są błędnie postrzegane jako suszone mięso. Przetwarzanie komponentów pochodzenia zwierzęcego prowadzi do zmian fizykochemicznych. Obniżeniu ulega zawartość niektórych składników odżywczych. Nie zmienia to jednak faktu, że dostarczają one wysokowartościowe białko, czyli jeden z najważniejszych składników potrzebnych organizmowi. Warto zastanowić się, czy równie dobrze psy i koty mogą funkcjonować bez białka zwierzęcego, czyli na diecie wegańskiej.

Składnikiem odżywczym wzbudzającym największe zainteresowanie w tego rodzaju dietach jest białko. Nie jest trudnością ułożenie diety pozbawionej komponentów pochodzenia zwierzęcego, która spełniałaby obecnie obowiązujące wymagania dotyczące zawartości białka, stawiane karmom komercyjnym sprzedawanym jako kompletne i zbilansowane. Zasadnicze znaczenie ma jednak nie tylko zawartość białka w dawce pokarmowej, ale także jego skład aminokwasowy. Nie można zastąpić białka zwierzęcego białkiem roślinnym „w sposób automatyczny”. Białka roślinne mają bowiem niższą wartość biologiczną, gdyż są niedoborowe w określone aminokwasy. Można temu zaradzić, łącząc kilka źródeł białka roślinnego. Niedobór danego aminokwasu w jednym białku jest wówczas uzupełniany dzięki wyższej jego zawartości w innym białku. Kluczem do osiągnięcia zamierzonego efektu jest więc zastosowanie właściwych ilości odpowiednich źródeł białka.