Temat numeru: diagnostyka obrazowa
Badania obrazowe jam nosowych i zatok przynosowych psów i kotów
dr n. wet. Izabella Jońska
dr n. wet. Joanna Bonecka
dr n. wet. Magdalena Ostrzeszewicz
dr n. wet. Magdalena Kalwas-Śliwińska
Choroby jamy nosowej i zatok przynosowych psów i kotów stanowią dla lekarzy weterynarii diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie, związane przede wszystkim z podobieństwem objawów klinicznych towarzyszących różnym chorobom (wypływ z nosa, kichanie, duszność zmuszająca do oddychania jamą ustną, ból, swędzenie) (1). Do najczęstszych chorób jam nosowych należą zapalenia (rhinitis) na tle wirusowym, bakteryjnym, grzybiczym lub alergicznym, nieswoiste (idiopatyczne) zapalenia jamy nosowej, nowotwory, a także ciała obce, polipy nosogardzieli, choroby pasożytnicze oraz choroby występujące wtórnie do chorób przyzębia.
SUMMARY
Imaging studies of nasal cavity and paranasal sinuses in dogs and cats: radiography (X-ray), computed tomography (CT) and magnetic resonance (MRI)
Diseases of the nasal cavity and paranasal sinuses in dogs and cats usually represent diagnostic challenges for practitioners. Similarity of clinical manifestations between most of these conditions causes difficulties in differential diagnosis. Diagnosis is usually determined with imaging studies and rhinoscopy combined with biopsy results. This article compares three imaging techniques used in nasal cavity examinations, namely conventional radiography, CT and MRI.
Key words: nasal cavity, paranasal cavities, X-ray, CT, MRI
Spośród badań diagnostycznych, obejmujących między innymi badanie rinoskopowe z pobraniem materiału do badań cytologicznych – dodatkowych, podstawową techniką obrazowania jam nosowych i zatok przynosowych pozostaje radiografia. Pomimo że tomografia komputerowa (TK) czy rezonans magnetyczny (MRI) są technikami bardziej czułymi, pozwalającymi na różnicowanie zmian zapalnych od nowotworowych, należy pamiętać, że ich dostępność i koszty w znacznym stopniu ograniczają ich powszechne wykorzystanie.
Projekcje RTG w badaniu jam nosowych i zatok
Czaszka zwierząt mięsożernych wykazuje znaczny polimorfizm budowy nie tylko pomiędzy gatunkami, ale także pomiędzy rasami, co jest szczególnie widoczne u psów. Trzy typy morfotyczne czaszki psów – dolicho-, brachy- i mesaticefaliczny – sprawiają, że budowa jamy nosowej i zatok przynosowych wykazuje znaczne różnice. Mają one bezpośredni wpływ na wygląd i interpretację tych struktur w badaniach obrazowych.
Zatoki przynosowe psów obejmują zatoki czołowe, zachyłek szczękowy i zachyłek klinowy (6). Psy ras mesati- i dolichocefalicznych mają parzyste zatoki czołowe, podzielone wtórnie na zatokę przednią, przyśrodkową i boczną, podczas gdy u psów ras brachycefalicznych zdarza się brak zatoki czołowej.
