Małe zwierzęta
Stany nagłe zagrażające życiu podczas znieczulenia psów i kotów – diagnostyka i algorytmy postępowania. Cz. II
dr n. wet. Agnieszka Wrzesińska
Mimo zaawansowanych technik, leków oraz schematów, znieczulenie ogólne nadal pozostaje jedną z najbardziej nieprzewidywalnych procedur medycznych w medycynie weterynaryjnej. Ze względu na upośledzający wpływ anestetyków na układy kluczowe dla życia zwierząt – nerwowy, sercowo-naczyniowy i oddechowy, lekarz weterynarii wykonujący znieczulenie powinien zawsze brać pod uwagę możliwość wystąpienia powikłań zagrażających życiu. Odpowiednio wczesne ich rozpoznanie niejednokrotnie decyduje o przeżyciu zwierzęcia. W przypadku stanów nagłych liczy się czas reakcji na zaistniałe zagrożenie. Dlatego podczas znieczulenia, ze względu na intensywność i lawinowe postępowanie zmian, reakcja lekarza weterynarii musi być natychmiastowa oraz przebiegać według ściśle określonego schematu. Celem niniejszego artykułu jest omówienie diagnostyki oraz algorytmów postępowania w najczęściej występujących stanach nagłych zagrażających życiu podczas znieczulenia. Część pierwsza ukazała się w MW 5/2017.
SUMMARY
Life-threatening emergencies during anesthesia in dogs and cats – diagnostic work-up and management algorithms. Part 2
Anesthesiology is unique among veterinary specialties because most anesthetic procedures are unpredictable. Critical events can occur suddenly and without warning. This article describes the most important anesthesia-induced changes in the cardiovascular, respiratory and central nervous systems that can become life-threatening if the veterinary anesthesiologist is unaware of the threats. As the initial reaction to a critical event may determine its outcome, anesthesiologists should be ready to detect and manage unpredicted emergencies as quickly as possible. The aim of the article is to help establish a diagnosis and suggest an appropriate management algorithm in everyday practice.
Key words: anesthesia, emergencies, dog, cat
Układ oddechowy
Każde znieczulenie powoduje mniej lub bardziej nasilone upośledzenie czynności układu oddechowego. Stanem wymagającym natychmiastowej interwencji w okresie okołoznieczuleniowym jest nagła niewydolność oddechowa. Szybkość jej rozpoznania i reakcja anestezjologa są kluczowe dla przywrócenia prawidłowej wymiany gazowej, utlenowania tkanek i zachowania równowagi kwasowo-zasadowej. Do najczęstszych przyczyn powodujących nagłą niewydolność oddechową okresu okołoznieczuleniowego należą: niedrożność dróg oddechowych, przedłużony bezdech i upośledzenie czynności oddechowej, zachłyśnięcie oraz czynniki jatrogenne.
