Badanie ultrasonograficzne żołądka i jelit dostarcza wielu cennych informacji wykorzystywanych w rozpoznawaniu i leczeniu chorób przewodu pokarmowego małych zwierząt. W połączeniu z konwencjonalną radiografią na podstawie tych badań udaje się ustalić właściwe rozpoznanie u większości pacjentów z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi.

Największą zaletą badania ultrasonograficznego w porównaniu z innymi metodami diagnozowania, jak klasyczna radiografia czy tomografia komputerowa, jest możliwość oceny motoryki przewodu pokarmowego oraz układu warstwowego jego ściany. Ultrasonografia doplerowska może dostarczyć informacji dotyczących unaczynienia odcinków przewodu pokarmowego i ewentualnych zmian rozrostowych wywodzących się z jego ściany. Dodatkowo badanie ultrasonograficzne przeprowadzane z użyciem najczęściej stosowanych częstotliwości (1-10 MHz) jest nieinwazyjne i wymaga niewielkiego przygotowania pacjenta. Wskazaniami do badania ultrasonograficznego przewodu pokarmowego są m.in. przewlekłe wymioty, biegunka, bolesność brzucha, wyczuwalne palpacyjnie zmiany rozrostowe lub pogrubienie pętli jelita, brak apetytu albo utrata masy ciała (2, 6).

Wgłobienie

Wgłobienie jelita może wystąpić wtórnie do inwazji pasożytniczej, zapalenia, obecności linearnego ciała obcego (np. nici, sznurka) lub zmian rozrostowych oraz jako następstwo zabiegu chirurgicznego. Dochodzi wtedy do nałożenia się na siebie ścian odcinka wgłobionego i wgłobiającego, co daje obraz zwielokrotnienia warstw ściany jelita na przekroju poprzecznym – tzw. obraz tarczy strzelniczej (ryc. 1). Ściana odcinka wgłobiającego często ulega obrzękowi, w wyniku którego jest pogrubiona i hipoechogeniczna, podczas gdy grubość i budowa warstwowa ściany odcinka wgłobionego zazwyczaj nie ulegają zmianie. Wgłobienie może dotyczyć różnych fragmentów przewodu pokarmowego – części przełyku, żołądka, jelita cienkiego lub okrężnicy (7). Najczęściej jednak wgłobienie dotyczy jelita cienkiego.