Temat numeru: neurologia
Rezonans magnetyczny w rozpoznawaniu chorób neurologicznych psów i kotów – zasady działania oraz podstawy interpretacji obrazów
lek. wet. Adriana Czerwik1
dr n. wet. Marta Płonek2
dr hab. Marcin Wrzosek DECVN1
Badanie rezonansem magnetycznym (magnetic resonance imaging – MRI) jest jedną z zaawansowanych technik diagnostyki obrazowej. W medycynie człowieka jest szeroko wykorzystywane do oceny mózgowia, rdzenia kręgowego, tkanek miękkich, naczyń oraz narządów wewnętrznych, ma też coraz większe zastosowanie w medycynie weterynaryjnej. Jest badaniem z wyboru w rozpoznawaniu większości chorób neurologicznych dotyczących ośrodkowego oraz części obwodowego układu nerwowego. Zadaniem lekarza weterynarii jest poinformowanie właściciela zwierzęcia o pojawieniu się możliwości takiego badania.
SUMMARY
Magnetic resonance imaging in the diagnosis of neurological diseases of dogs and cats – principles, general information and basics of image interpretation
Magnetic resonance imaging is an advanced imaging diagnostic technique. It is widely used in human medicine for the evaluation of the brain, spinal cord, soft tissues, vessels and internal organs and it is increasingly used in veterinary medicine. It is an examination of choice in most neurological diseases of the central nervous system (brain and spinal cord) and some parts of the peripheral nervous system). The veterinarian should inform the owner of the availability of this advanced imaging modality.
Key words: magnetic resonance imaging, nervous system, dog, cat
Wraz z rozwojem technik obrazowania pojawiają się zaawansowane możliwości diagnostyczne w zakresie neurologii weterynaryjnej. Zdjęcie rentgenowskie, jako metoda tania, nieinwazyjna i łatwo dostępna dla większości lekarzy weterynarii, jest w neurologii wciąż istotnym badaniem, szczególnie w przypadku podejrzenia chorób kręgosłupa lub zmian pourazowych, zapalnych albo rozrostowych dotyczących kości czaszki, w tym puszek bębenkowych. Wiele chorób OUN nie może być jednak zobrazowanych w badaniu przeglądowym RTG ze względu na nakładanie się na siebie struktur, niewystarczające wysycenie środkiem cieniującym lub przesłanianie przez sąsiadujące tkanki o podobnej gęstości (1). Badanie RTG nie pozwala także dokładnie ocenić tkanek miękkich, czyli mózgowia, rdzenia kręgowego oraz korzeni nerwowych. W tych przypadkach zastosowanie mają raczej zaawansowane techniki obrazowania, takie jak mielografia, ultrasonografia, scyntygrafia, tomografia komputerowa albo badanie rezonansem magnetycznym. W związku z dynamicznym rozwojem oraz dostępnością większości wyżej wymienionych technik obrazowania stają się one standardowym narzędziem diagnostycznym w neurologii weterynaryjnej (1). W przypadku podejrzenia zmian w OUN badanie MRI jest badaniem z wyboru.