W artykule zebrano podstawowe wskazania do badania ultrasonograficznego śledziony oraz zasady prawidłowego przygotowania pacjenta i przeprowadzenia samego badania. Opisano zarówno obraz prawidłowy, pewne odstępstwa rasowe, jak i możliwe do wykrycia zmiany patologiczne. Zaprezentowano schemat oceny wykrywanych zmian, umożliwiający podejmowanie dalszych decyzji diagnostycznych. Omówiono rolę badania USG w procesie rozpoznawania i leczenia zmian w śledzionie. Pierwsza część artykułu ukazała się w MW 1/2018.

Charakterystyka zmian stwierdzanych w śledzionie

Rodzaje zmian ogniskowych

• Zmiany hiperechogeniczne: mielolipoma, hemangioma (przynaczyniowe) (ryc. 1), ognisko organizacyjne, zwłóknieniowe lub mineralizacyjne pokrwiakowe (ryc. 2), pozawałowe, inne nowotwory, przewlekłe ogniska ziarniniakowe (histoplazmoza), łagodny przerost drobnoguzkowy, ropień.

• Zmiany hipoechogeniczne: chłoniak (ryc. 3) (pojedyncze lub mnogie, ewentualnie uogólnione – plaster miodu, skóra lamparta), mięsak histiocytarny, hematopoeza pozaszpikowa, krwiak (ryc. 4), miejscowy zawał (hipoechogeniczny, z czasem struktura koronkowa) (ryc. 5), ropień, mastocytoma, inne nowotwory, ostre ogniska ziarniniakowe, histiocytoma, łagodny przerost drobnoguzkowy.

• Zmiany heterogeniczne (ryc. 6): naczyniakomięsak, ognisko hematopoezy pozaszpikowej, przerzuty (obraz tarczy), krwiak, ropień, inny nowotwór, łagodny przerost drobnoguzkowy.

• Zmiany aechogeniczne: świeży krwiak, ropień, torbiele, torbiele rzekome (pokrwiakowe).
• Zmiany izoechogeniczne (ryc. 7): łagodny przerost drobnoguzkowy, inne nowotwory.

Różnicowanie guzów nie jest w pełni możliwe, można jednak wykazać pewne prawdopodobieństwo diagnostyczne. Guzy lite to częściej naczyniakomięsak, włókniakomięsak, chłoniak, nieco rzadziej rozrost drobnoguzkowy oraz inne nowotwory, guzy z kawernami zaś to przede wszystkim naczyniakomięsak, ale także nieco rzadziej inne guzy (również łagodne z krwiakiem) oraz sam krwiak, ropień.