Parazytozy układu oddechowego są wciąż w wielu gabinetach weterynaryjnych uważane za „choroby egzotyczne” i często pomijane podczas diagnostyki. Jak się okazuje, nie jest to właściwe postępowanie, gdyż nicienie płucne u zwierząt mięsożernych nie należą do rzadkości również w naszym rejonie. Wywoływane przez nie objawy nie są charakterystyczne, w związku z czym parazytozy te mogą być mylnie diagnozowane jako choroby układu oddechowego o innej etiologii.

Capillaria aerophila, Crenosoma vulpis i Aelurostrongylus abstrusus należą do najczęściej diagnozowanych pasożytów układu oddechowego u zwierząt mięsożernych. Nicienie te stały się w ostatnich latach przedmiotem zainteresowania naukowców z uwagi na ich wykrywanie w rejonach geograficznych, w których wcześniej nie występowały. Duże znaczenie w ich rozprzestrzenianiu odgrywają takie czynniki jak globalne ocieplenie i przemieszczanie się zwierząt (19). Również wzrost liczebności dzikich mięsożernych wraz z postępującą urbanizacją i jednoczesnym kurczeniem się siedlisk przyrodniczych zwiększają ryzyko przeniesienia pasożytów do miast i zarażenia zwierząt towarzyszących (18, 21).

Kapilarioza płucna i nosowa

Kapilariozę płucną wywołuje nicień należący do rodziny Trichuridae – Capillaria aerophila (syn. Eucoleus aerophilus), pasożytujący u dzikich i domowych mięsożernych oraz sporadycznie u człowieka. Chociaż wyniki ostatnich badań przeprowadzonych u zwierząt domowych w Europie wskazują na niewielkie rozpowszechnienie (prewalencję) inwazji (2,8% u psów i 5,5% u kotów), wysoki wskaźnik zarażeń u lisów stwarza realne ryzyko częstszego ich występowania u zwierząt domowych (14, 20).

Dorosłe nicienie (samce długości 15-25 mm, samice do 32 mm) lokalizują się pod nabłonkiem oskrzelików, oskrzeli i tchawicy mięsożernych będących żywicielami ostatecznymi. Samice składają jaja, które podczas kaszlu przemieszczają się wraz ze śluzem...