W codziennej praktyce lekarza weterynarii konsultacje często dotyczą guzków, narośli lub innych zmian zauważonych przez właściciela zwierzęcia. Przy wizytach mających na celu szczepienia niejednokrotnie wykrywamy podczas badania klinicznego zmiany nie tylko powierzchowne, ale i powiększenie węzłów chłonnych albo wyczuwalne zmiany na terenie jamy brzusznej. Biopsja cienkoigłowa (ang. fine needle aspiration) jest badaniem nieinwazyjnym, szybkim, dostarczającym przydatne klinicznie informacje oraz znacząco tańszym niż badanie histopatologiczne.

Zapewne każdy z nas doświadczył rozczarowania po otrzymaniu wyniku z laboratorium o treści „próbka nie ma wartości diagnostycznej”. Powoduje to również frustrację u właścicieli naszych pacjentów, którzy pokryli koszty badania. Oto 12 praktycznych wskazówek, które zwiększą szanse na ustalenie trafnego rozpoznania za pomocą cytologii.

1. Upewnij się, że szkiełko mikroskopowe jest czyste. Jakiekolwiek zanieczyszczenia, na przykład kurz lub odciski palców, mogą mieć wpływ na jakość uzyskanego preparatu i jego ocenę. Przy próbkach pobranych pod kontrolą USG należy unikać stosowania żelu, który pod mikroskopem prezentuje się jako ziarnistości w kolorze fuksji. Gdy dojdzie do znacznego zanieczyszczenia szkiełka żelem, może to utrudnić interpretację preparatu.

2. Nie obawiaj się poddać pacjenta sedacji (ryc. 1 i 2). Podczas gdy węzły chłonne oraz większość zmian powierzchownych, zarówno u psów, jak i u kotów, można z reguły nakłuć bez farmakologicznego uspokojenia i bez żadnego problemu pobrać materiał, w przypadkach zmian na terenie jamy brzusznej lub klatki piersiowej niezbędna jest sedacja pacjenta. Może być ona przydatna również w przypadku zwierząt o niespokojnym temperamencie. Zmniejszy to stres zarówno lekarza, jak i pacjenta i umożliwi pobranie próbek o dobrej jakości diagnostycznej.