Napady padaczkowe to jedno z najczęstszych zaburzeń neurologicznych u zwierząt towarzyszących. Częstość ich występowania jest jak dotąd nieznana, szacuje się jednak, że dotyczą 0,6-7% populacji psów i 1-2% kotów. Z tego względu każdy, nawet początkujący lekarz z pewnością niejednokrotnie spotkał się w swojej praktyce z przypadkami drgawek. Istnieje jednak szereg innych napadowych zdarzeń, m.in. omdlenie, zaburzenia motoryczne, narkolepsja, katapleksja itd. Ich przebieg może przypominać padaczkę. Aby zatem uniknąć ustalenia mylnego rozpoznania, należy przyjrzeć się poszczególnym zdarzeniom, jak również podobieństwom i różnicom zachodzącymi między nimi.

Napady padaczkowe

Stanowią nagłe, epizodycznie występujące objawy pojawiające się wskutek nadmiernej i zsynchronizowanej aktywności elektrycznej mózgu. Ze względu na etiologię padaczkę dzielimy na idiopatyczną, strukturalną oraz metaboliczną. Padaczkę idiopatyczną możemy podzielić na trzy podgrupy: padaczkę genetyczną (zidentyfikowano gen odpowiadający za pojawienie się choroby), padaczkę przypuszczalnie genetyczną (na podstawie częstości występowania w obrębie danej rasy, analizy genealogicznej i nagromadzenia w rodzinie osobników cierpiących na padaczkę) oraz padaczkę o nieznanej przyczynie. Padaczkę strukturalną wywołują zaburzenia wewnątrzczaszkowe, na przykład naczyniowe, zakażenia, uszkodzenia pourazowe, wady rozwojowe, nowotwory, choroby zwyrodnieniowe. Tzw. drgawki reaktywne są z kolei rezultatem chorób metabolicznych, na przykład hipoglikemii, zaburzeń elektrolitowych, zatruć, chorób wątroby itd.

Napady padaczkowe nie zawsze są związane ze spektakularnymi objawami. Mogą się od siebie różnić, co utrudnia rozpoznanie. Ze względu na typ napadu drgawki dzielimy na ogniskowe, ogniskowe ulegające uogólnieniu oraz uogólnione. Napady ogniskowe, inaczej częściowe, przejawiają się jako m.in. zmiany motoryczne, behawioralne. Napady dotyczą tylko jednej połowy ciała. Uogólnione z kolei dotyczą obydwu stron ciała, jak również obydwu półkul mózgowych. Mogą wystąpić samodzielnie lub pojawić się jako uogólnienie napadu ogniskowego. Charakteryzują się występowaniem skurczów tonicznych, klonicznych albo toniczno-klonicznych z utratą przytomności, a często również ze ślinieniem się, oddaniem moczu i kału (ryc. 1). Wyróżniamy też uogólnione napady przebiegające z nagłą atonią mięśni.