Czynnikiem etiologicznym zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów (ang. feline infectious peritonitis – FIP) jest koronawirus kotów – FCoV. Wyróżniamy jego dwa biotypy różniące się chorobotwórczością – jelitowy oraz wywołujący FIP („fipogenny”), będący mutantem szczepu jelitowego. Szczepy fipogenne koronawirusów intensywnie namnażają się w monocytach oraz makrofagach i w fazie wiremii roznoszone są po całym organizmie. Monocyty, migrując z drobnych żył do tkanek, uwalniają wirusy oraz cytokiny. Efektem tego jest powstawanie ziarniniaków w różnych narządach i tkankach. Taką formę choroby określa się mianem postaci bezwysiękowej (suchej) FIP. Jeśli ziarniniakom towarzyszy gromadzenie się wysięku w jamach ciała, mamy do czynienia z formą wysiękową (mokrą) choroby.

Objawy kliniczne towarzyszące FIP są bardzo zróżnicowane i zależne od formy choroby. Obie postacie FIP zaczynają się objawami ogólnymi, takimi jak posmutnienie, spadek apetytu i masy ciała, gorączka. U chorych kotów mogą wystąpić biegunka i wymioty, niekiedy żółtaczka. W postaci wysiękowej w obrazie klinicznym dominuje wodobrzusze. Niekiedy dochodzi do gromadzenia się płynu w jamie opłucnej. W postaci bezwysiękowej ziarniniaki powstające w różnych narządach (m.in. śledzionie, wątrobie, nerkach, OUN, gałkach ocznych, otrzewnej, płucach) prowadzą do ich niewydolności, co klinicznie wyraża się nieswoistymi objawami chorobowymi.