Wzrost poziomu medycyny weterynaryjnej i świadomości właścicieli zwierząt wymusza pojawianie się specjalizacji, w tym także w zakresie parazytologii klinicznej (oficjalnie w Polsce nie istnieje specjalizacja „parazytologia weterynaryjna”). Szacuję, że w całej Polsce mamy mniej niż dziesięciu weterynaryjnych parazytologów klinicznych. Parazytolog kliniczny to lekarz dysponujący rozszerzoną wiedzą na temat chorób pasożytniczych (znacznie wykraczającą poza zakres kursu parazytologii na uczelniach weterynaryjnych) i mający doświadczenie kliniczne w ich zwalczaniu. Taki konsultant powinien znać wszelkie niuanse związane z diagnostyką i leczeniem chorób pasożytniczych, zapobieganiem im oraz zagrożeniem dla zdrowia innych zwierząt i ludzi.

Zestawienie doświadczenia klinicznego z wiedzą teoretyczną pokazuje, że praktycy patrzą inaczej na te same zagadnienia niż lekarze niepraktykujący. Lekarze weterynarii mają z reguły dużą wiedzę z zakresu parazytologii, ale czasem mogą natrafić na przypadki chorób pasożytniczych, w których leczeniu występują trudności. Wtedy kierują takich pacjentów do eksperta. Częstsze wyjazdy Polaków oraz ich zwierząt do innych krajów Europy i świata sprzyjają zawlekaniu egzotycznych inwazji pasożytniczych. O dziwo jednak większość konsultacji parazytologicznych dotyczy naszych rodzimych gatunków pasożytów, w tym najczęściej glistnic i giardiozy.

Przypadek glistnicy Toxocara canis u psa

Pacjentem był pies, samiec, mieszaniec w wieku ośmiu miesięcy, wzięty ze schroniska około 3,5 miesiąca wcześniej. Zwierzę było zaszczepione przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha, parainfluenzie, leptospirozie i wściekliźnie.

Pies po tygodniu przebywania w nowym domu dostał pastę zawierającą niklozamid i oksybendazol. Około trzech tygodni później u szczenięcia zaobserwowano drżenia mięśniowe i okresowe zaburzenia świadomości. Objawy te trwały dwa dni i spontanicznie us...

Psu podano tabletkę z fenbendazolem i prazykwantelem. Następnego dnia pacjent wydalił z kałem liczne glisty, a objawy wkrótce ustąpiły. Po tym incydencie pies czuł się dobrze, ale pomimo dobrego apetytu wyglądał na zbyt chudego. Zaniepokojeni właś...