Artefakt w diagnostyce ultrasonograficznej to każdy obraz, który nie istnieje, a wynika z zakłócenia wiązki dającego fałszywy obraz w rzeczywistości. USG jako technika obrazowa jest bardzo podatne na powstawanie artefaktów. Dlatego ważne jest, żeby lekarze klinicyści mieli umiejętność interpretacji artefaktów w obrazie USG.

Artefakt migotania, nazywany także artefaktem kolorowego dopplera lub artefaktem świetlika (twinkling artifact), powstaje na skutek niekontrolowanego, nieregularnego odbicia dopplerowskich fal ultradźwiękowych od powierzchni o dużym wysyceniu mineralnym. Odbicie fal od nierównej, porowatej powierzchni widoczne jest w postaci wielokolorowych odblasków. Odbicie fal od struktur gładkich nie daje artefaktu migotania.

Kamienie moczowe w badaniu USG widoczne są jako struktury okrągłe lub owalne (ryc. 1a, b). Powstają w pęcherzu moczowym lub miedniczkach nerkowych, a przemieszczając się, mogą usytuować się w moczowodach lub cewce moczowej i tam upośledzić drożność. Zgodnie z siłami grawitacji kamienie pęcherza moczowego gromadzą się na jego dnie. Kamienie lub złogi badane na tle bezechogennego środowiska pęcherza moczowego ulegają wzmocnieniu akustycznemu. W przypadku dużych złogów albo kamieni za przeszkodą powstaje cień akustyczny. Zjawisko to tworzy się poprzez odbijanie się wiązki ultrasonograficznej od silnie wysyconej mineralnie struktury oraz pochłanianie jej przez nią. Kształt hiperechogenicznego owalu powstałego poprzez odbicie od powierzchni przeszkody (kamienia) pozwala na zobrazowanie tego zjawiska na ekranie monitora aparatu USG.