Badanie morfologiczne krwi jest jednym z najczęściej wykonywanych u psów i kotów badań dodatkowych. Niemal każdy pacjent, u którego w badaniu klinicznym stwierdzane są nieprawidłowości wskazujące na problem narządowy lub podejrzenie infekcji albo planowane jest stosowanie leków obarczonych ryzykiem objawów ubocznych, ma pobieraną krew do badań laboratoryjnych. Na pierwszy ogień idzie morfologia, dodatkowo średni profil biochemiczny i dopiero później inne badania.

Z obserwacji autorów wynika, że w ocenie morfologii krwi uwaga wielu lekarzy skupia się na trzech parametrach – erytrocytach, czasem zamiennie z hematokrytem i hemoglobiną, leukocytach i płytkach. A co z resztą parametrów? Najczęściej są pomijane. Może dlatego, że przerażają zastosowane skróty, a może to kwestia pozornej oszczędności czasu. W cyklu artykułów autorzy podejmą próbę pokazania, jak cennym źródłem informacji może być wydruk z analizatora. W pierwszej części zostanie omówiony układ czerwonokrwinkowy i płytkotwórczy, w drugiej białokrwinkowy, a trzecia część będzie zebraniem przedstawionych wcześniej informacji na podstawie przypadków.

We wszystkich artykułach autorzy opierać się będą na wydrukach z analizatora Lasercyte, który stosują w swojej praktyce od wielu lat. Jest to analizator, który wykorzystuje laserową technikę pomiarów, a dodatkowo na wydrukach znajduje się niezwykle cenne narzędzie do interpretacji uzyskanych wyników – graficzny zapis wykorzystujący wykresy kropkowe, tzw. dot plots.

Do parametrów opisujących układ czerwonokrwinkowy zaliczamy liczbę krwinek czerwonych (RBC, z ang. red blood cell count), hematokryt (HCT, z ang. hematocrit), stężenie hemoglobiny (HGB, z ang. hemoglobin), średnią objętość krwinki czerwonej (MCV), średnią masę hemoglobiny w krwince czerwonej (MCH), średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej (MCHC), wskaźnik rozkładu objętości erytrocytów (RDW), częściej nazywany wskaźnikiem anizocytozy (ryc. 2) oraz – w zależności od analizatora – odsetek i liczbę bezwzględną retikulocytów i erytroblasty (nRBC). Z parametrów opisujących układ płytkotwórczy przedstawione zostaną: liczba płytek krwi (PLT), średnia objętość płytki (MPV), wskaźnik anizocytozy płytek krwi (PDW) oraz hematokryt, zwany też płytkokrytem lub trombokrytem (PCT).

Występowanie nieprawidłowości widocznych na wydruku powinno skłonić klinicystę do dogłębnej analizy wyniku. Należy również pamiętać, że nie każda nieprawidłowość świadczy o zaburzeniach u pacjenta. Dlatego w pierwszej kolejności warto zadać sobie ...