Jako lekarze weterynarii spotykamy się z obowiązkiem trwałego oznakowania zwierząt, z którymi przyszło nam pracować. Niegdyś powszechne tatuaże zostały zastąpione innymi metodami. Z początkiem XXI w. popularność zaczęła zyskiwać powszechna dziś metoda wszczepiania mikroczipów, mających swój unikalny, niepowtarzalny numer.

W wielu przypadkach wymagane bywa oznakowanie zwierząt nieudomowionych, w tym gadów. Obowiązek znakowania niektórych gatunków zwierząt z tej gromady nałożony jest przez kilka aktów prawnych. Między innymi Konwencja Waszyngtońska CITES nakłada wymóg trwałego oznakowania gadów klasyfikowanych w załączniku I, a także w załączniku A aktualnie transponowanym przez rozporządzenia Komisji 865/2006. Dodatkowo niedawno podpisana przez prezydenta ustawa o gatunkach inwazyjnych, czekająca na rozporządzenia wykonawcze, nakłada obowiązek oznakowania w celu identyfikacji inwazyjnych gatunków obcych (IGO) stwarzających zagrożenie dla całej Unii Europejskiej lub dla Polski, przetrzymywanych na podstawie zezwoleń. Podstawowym sposobem oznakowania zwierząt kręgowych, które osiągnęły minimalne wymiary lub wiek, będzie wszczepienie mikroczipa przez lekarza weterynarii.

Kilka krajów członkowskich Unii Europejskiej, w tym Polska, nie przyjęło dotychczas przepisów wykonawczych regulujących szczegółowo krajowe metody znakowania osobników z gatunków chronionych na podstawie rozporządzenia Rady 338/97. W jaki sposób więc oznakować gada? Z pomocą przychodzi Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi, Dz.U. 2011 nr 173 poz. 1037. Rozdział 4 wyżej wymienionego rozporządzenia definiuje sposoby znakowania tych zwierząt. Paragraf 7 stanowi, że:

1. Warunkiem przetrzymywania zwierząt kręgowych jest ich oznakowanie za pomocą mikroczipa o niezmienialnym i niepowtarzalnym numerze, odpowiadającego normom ISO 11784: 1996 (E) i ISO 11785: 1996 (E), wyprodukowanego do celów znakowania żywych zwierząt.

2. Wszczepienie mikroczipa jest wykonywane przez lekarza weterynarii posiadającego prawo do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, określone w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95...