Zaburzenia hematopoezy u kawii domowej (Cavia porcellus) są rzadko opisywane w literaturze fachowej. Objawy kliniczne, takie jak posmutnienie, utrata masy ciała, często są zauważane zbyt późno lub właściciele w ogóle nie zgłaszają się do lekarza weterynarii. Celem tej publikacji jest przedstawienie przypadku zaburzeń hematopoezy u kawii domowej i analiza wyniku badania morfologicznego wraz z oceną cytologiczną rozmazu krwi obwodowej.

Wstęp

Małe ssaki od wielu lat są pacjentami lecznic weterynaryjnych, a wśród nich kawie (ryc. 1) stanowią liczną grupę. Są to zwierzęta łatwe w hodowli, mające niewielkie wymagania dotyczące utrzymania i żywienia. Do najczęściej występujących u tych zwierząt problemów zdrowotnych należą choroby skóry, niedobór witaminy C, wady uzębienia, zapalenie skóry podeszwowej obwodowych odcinków kończyn (pododermatitis) i zaburzenia hormonalne (4, 10). Średni czas przeżywalności kawii domowej w stanie zdrowia jest stosunkowo krótki i wynosi około trzech lat. Wraz z wiekiem rośnie ryzyko poważnych problemów zdrowotnych. W literaturze opisano występowanie tłuszczaków, tłuszczakomięsaków, włókniaka kostniejącego, białaczki limfatycznej, gruczolaka wątrobowokomórkowego, a także nowotworów wywodzących się z układu oddechowego i rozrodczego. Spośród guzów rozwijających się na skórze najczęściej rozpoznawane i opisane u kawii są: trichofolliculoma, trichoepithelioma i złośliwa pilomatricoma.

Zdecydowanie rzadziej występują u nich nieprawidłowości hematopoezy, stanowiące poważny i aktualny problem diagnostyczny. Leczenie jest często trudne, ponieważ właściciele zgłaszają się z chorym zwierzęciem zbyt późno, gdy choroba bardzo się rozwinęła. Występowanie zaburzeń hematologicznych związanych z nieprawidłową hematopoezą jest rzadko opisywane u kawii i w związku z tym niewiele jest danych literaturowych podejmujących tę niełatwą problematykę. Badania i opisy przypadków klinicznych wskazują, że zaburzenia hematopoezy u młodych kawii poniżej 1. roku są niezwykle rzadkie (14). Ba­dania Jelinka udowodniły, że w przebiegu zaburzeń hematopoezy i w procesach nowotworzenia układu krwiotwórczego u kawii diagnozowane były guzy występujące w narządach miąższowych i skórze (6). Według Blumenthala i Rogersa (1) u zwierząt powyżej 3. roku życia zagrożenie rozwoju guzów, także tych w przebiegu białaczek i chłoniaków, wzrasta nawet do 40%. W roku 1975 Kitchen i wsp. (7) opisali 14 zmian guzowatych u kawii powiązanych z zaburzeniami hematopoezy, a Hong i wsp. (5) w 1980 roku opisali zaburzenia hematopoezy w przebiegu białaczki limfoblastycznej.