W pierwszej części artykułu  (MW 10/2014) przedstawiono najczęstsze przyczyny braku łaknienia u psów i kotów oraz omówiono mechanizmy regulacji neurologicznej i neurohormonalnej apetytu u zwierząt. Podkreślono również istotność obserwacji zachowania zwierzęcia w podejmowaniu odpowiedniego postępowania diagnostycznego. Dla zobrazowania omawianego tematu w części drugiej artykułu (MW 2/2015) opisano przypadek takiego zaburzenia u psa, w części trzeciej zaś – u kota.

Opis przypadku

Irbis, kot, samiec, norweski leśny, 2,5 roku, niekastrowany.

Wywiad. Kot w wieku czterech miesięcy, w sierpniu, prawdopodobnie zatruł się Roundupem – popularnym, lecz bardzo toksycznym herbicydem zawierającym sól izopropyloaminową glifosatu. W wyniku tego wystąpiły u niego silne objawy ze strony układu pokarmowego, utrata łaknienia, obniżona aktywność AST (3,98 U/l), nieznacznie podwyższone stężenie kreatyniny (1,23 mg/dl) oraz zmiany hematologiczne – obniżone MCV (39,6 fl) i MCH (12,3 pg), leukopenia (14 × 10⁹/l), limfocytopenia (4 × 10⁹/l), monocytoza (0,6 × 10⁹/l). Stwierdzono także podwyższone wartości dla hematokrytu i liczby krwinek czerwonych (odpowiednio 37,9% oraz 9,59 g/l). Podane wartości hematologiczne – poza MCH – mieściłyby się w zakresie referencyjnym u kotów dorosłych, ale są nieprawidłowe u kota bardzo młodego (tab. I i II).

Po intensywnym leczeniu kot wyzdrowiał i przez kolejne pięć miesięcy nie miał problemów z pobieraniem pokarmu. Od stycznia właścicielka zauważyła u Irbisa coraz słabsze łaknienie, dlatego na początku lutego ponownie zgłosiła się do lecznicy. Wykon...

Po krótkim leczeniu Irbis znów zaczął jeść, po kolejnych pięciu miesiącach jednak ponownie stracił łaknienie. Tym razem oprócz badań laboratoryjnych krwi i moczu wykonano również badanie USG jamy brzusznej, które nie wykazało zmian. Wyniki badań ...