We współczesnych praktykach weterynaryjnych coraz częściej powstają małe laboratoria, w których wykonywana jest większość najpopularniejszych badań. Każda klinika, a także większość lecznic i przychodni, wyposażona jest w analizatory hematologiczne i biochemiczne oraz czytniki moczu, a niektóre oferują gazometrię i oznaczanie elektrolitów.

Praktycznie wszyscy lekarze weterynarii mają możliwość korzystania z mikroskopów. Wykorzystują je do oceny odcisków, wymazów, rozmazów, badań w kierunku pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych... Zastosowań badania mikroskopowego jest bardzo wiele. Oceniana jest także krew. Często jest to ocena powierzchowna. Są lekarze wyspecjalizowani w wyszukiwaniu babeszji czy mikrofilarii. Wielu kończy kursy podyplomowe z dziedziny cytologii i hematologii, na których zgłębiają tajniki szczegółowej oceny mikroskopowej. Często podawane są informacje o zmianach kształtu komórek, ale bez dokładnej analizy mechanizmów powstawania poszczególnych nieprawidłowych krwinek. Znajomość tych mechanizmów nie jest może niezbędnym elementem prawidłowej interpretacji wyników, ale na pewno ułatwia zrozumienie patogenezy pewnych chorób.

Obecność nieprawidłowych kształtów komórek w rozmazie krwi określana jest wspólnym terminem poikilocytoza. Ze względu jednak na dużą różnorodność poikilocytów (tab. I) w opisach zawsze należy zaznaczyć, jakie nieprawidłowości zostały stwierdzone oraz w jakiej ilości. U zdrowych zwierząt mogą występować pojedyncze nieprawidłowe komórki. Ale są też nieprawidłowości, których obecność zawsze powinna skłonić lekarza do dalszych badań. Na przykład pojedyncze schistocyty towarzyszące małopłytkowości mogą sugerować zespół krzepnięcia wewnątrznaczyniowego i należy wykonać badania w tym kierunku. Interpretacja hemogramów powinna być zawsze przeprowadzona w odniesieniu do stanu klinicznego pacjenta oraz wyników pozostałych badań, szczególnie badania hematologicznego. Autorzy traktują ocenę rozmazu krwi jako uzupełnienie badania klinicznego i wyniku badania morfologicznego z analizatora, które może albo wskazać na przyczynę problemów, albo zasugerować dalsze badania.