Małe zwierzęta
Algorytm postępowania przy niepłodności u suk. Opis na podstawie przypadku
lek. wet. Wojciech Szylkin1
lek. wet. Małgorzata Kozak1
lek. wet. Ewa Stańczyk2
Dla hodowców psów priorytetem jest uzyskanie potomstwa. Ponad połowa hodowców sama kryje, a nawet inseminuje swoje suki (celem takiego postępowania jest obniżenie kosztów utrzymania hodowli i zwiększenie zysku). Z pomocy lekarsko-weterynaryjnej korzystają dopiero wtedy, gdy kilka kolejnych kryć jest nieskutecznych, a koszty krycia lub inseminacji znacznie rosną. Poniższy artykuł pokazuje postępowanie w zaburzeniu płodności na podstawie jednego z przypadków.
Summary
Algorithm for management of infertility in bitches
Nowadays, the priority for dog breeders is to obtain offspring. They often decide to ask for veterinary assistance only when several mating attempts have been unsuccessful and the costs of the next attempt or insemination significantly increase.
Key words: pregnancy, insemination, clinical examination, cytology
Suka rasy dogue de Bordeaux, 4-letnia, przedstawiona do konsultacji z powodu zaburzeń płodności.
1. Pierwszym etapem postępowania lekarsko-weterynaryjnego jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu. Rozmowa z hodowcą pozwala zorientować się o stanie ogólnym i historii hodowlanej suki przyprowadzonej do konsultacji (2, 3, 4, 11, 12). W wywiadzie trzeba uwzględnić wiek zwierzęcia, długość cieczki, nasilenie krwawienia. Należy dowiedzieć się, na jakiej podstawie ustalono termin krycia (cytologia, progesteron, LH, waginoskopia, USG, samiec testujący), w jaki sposób suka została zapłodniona i czy potwierdzono ciążę.
Pacjentką była czteroletnia suka rasy dogue de Bordeaux, mająca jedną cieczkę w roku, trwającą średnio 15 dni. W czasie poprzednich cieczek termin krycia było wyznaczony tylko badaniem cytologicznym pochwy, nie wykonano żadnych innych badań. Krycia naturalne dwoma różnymi samcami w kolejnych dwóch cieczkach nie dały rezultatu w postaci potomstwa. To skłoniło hodowcę do konsultacji lekarsko-weterynaryjnej.
2. Drugi etap – badanie kliniczne, w tym badanie ginekologiczne (2, 13). W badaniu klinicznym zwracamy szczególną uwagę na budowę i kondycję zwierzęcia, zachowanie oraz temperament, który ma szczególne znaczenie podczas prokreacji. Badamy temperaturę, tętno, oddechy. Suka była w kondycji dobrej, nie wykazywała nadmiernego temperamentu. Temperatura, tętno, oddech nie odbiegały od normy fizjologicznej.
W badaniu ginekologicznym należy zwrócić szczególną uwagę na wypływ, obrzęk, konsystencję sromu, obraz błon śluzowych, obecność odruchu tolerancji. U suki stwierdzono mierny obrzęk sromu, z różowym wypływem z dróg rodnych. Suka nie wykazywała odruchu tolerancji.
