Choroby nosa występujące u kotów, obejmujące zwłaszcza płytkę nosową, można podzielić na zapalenia tła zakaźnego, autoimmunologicznego oraz nowotwory. Objawy kliniczne stwierdzane w chorobach tej okolicy to wypływ z nosa, kichanie, szmery nosowe, oddychanie z otwartą jamą ustną oraz deformacje twarzy. Wykwity występujące na płytce nosowej obejmują rumień, guzki, łuski, nadżerki, wrzody i strupy. Ze względu na różnorodność chorób płytki nosowej i ich podobny obraz kliniczny najbardziej przydatną metodą diagnostyczną, po wywiadzie i ocenie objawów, jest biopsja skóry i badanie histopatologiczne.

Wstęp

Dermatozy topograficzne są grupą chorób skóry obejmujących określoną okolicę ciała zwierzęcia i z punktu widzenia klinicysty stanowią istotny etap diagnostyki. Podczas badania lekarz w pierwszej kolejności ocenia przecież wszystkie okolice ciała zwierzęcia i łącznie z analizą wywiadu może ustalić wstępne rozpoznanie. Od tego zależy podjęcie decyzji dotyczącej dalszych badań za pomocą diagnostyki obrazowej czy badań laboratoryjnych, a także szacowanie kosztów całego procesu rozpoznawania i leczenia.

Choroby płytki nosowej u kotów są dermatozami topograficznymi i można je podzielić na zaburzenia o charakterze zapalnym lub nowotworowym. Część tych pierwszych jest powodowana przez bakterie, wirusy bądź grzyby, w części przypadków nie stwierdza się czynników zakaźnych, podejrzewa się natomiast tło autoimmunologiczne. Dużą grupę stanowią też choroby nowotworowe. Badanie kliniczne pozwala ocenić, czy zmiany obejmują również bezwłosą płytkę nosową, czy tylko jej okolicę, gdzie skórę nosa porastają włosy. W tym drugim przypadku przyczyną może być dermatofitoza, nużyca lub ropne bakteryjne zapalenie skóry (ryc. 1). Jeżeli proces chorobowy dotyczy także płytki nosowej albo umiejscawia się wyłącznie na niej, należy podejrzewać choroby autoimmunologiczne, nowotworowe, wirusowe i grzybice głębokie.