W pierwszej części artykułu (MW 10/2012) omówiono przyczyny niedokrwistości prosiąt oraz możliwe konsekwencje zdrowotne związane ze stosowaniem preparatów iniekcyjnych zawierających żelazo w standardowej dawce, szczególnie u zwierząt z zaburzonym statusem antyoksydacyjnym. Przedstawione zostały również możliwości zmiany schematu suplementacji poprzez zmniejszenie lub podzielenie dawki żelaza oraz zastosowanie preparatu w różnym czasie od urodzenia. W drugiej części artykułu szczególną uwagę zwrócono na wpływ, jaki ma droga podania preparatu żelaza na potencjalne efekty toksyczne tego pierwiastka, jak również skuteczność terapii przeciwdziałającej niedokrwistości.

Coraz więcej uwagi poświęca się obecnie ocenie skuteczności doustnego stosowania preparatów żelaza u prosiąt, co wynika z danych wskazujących na prawdopodobnie większe bezpieczeństwo takiego sposobu suplementacji w porównaniu z preparatami iniekcyjnymi. Autorki przedstawiają zalety i wady obu typów terapii, wskazując na najważniejsze przyczyny pojawienia się niepowodzeń skutkujących poważnymi zaburzeniami zdrowotnymi u zwierząt. Na koniec omówione zostały czynniki, które w znaczący sposób mogą wpływać na modyfikację dawki żelaza u nowo narodzonych prosiąt, takie jak system chowu i wiek odsadzenia. Proponowane schematy terapii preparatami żelaza u prosiąt w formie iniekcyjnej i doustnej, z uwzględnieniem momentu odsadzenia i systemu chowu zwierząt, zebrano w tab. I.

Droga podania i rodzaj preparatu

Wybór drogi podania preparatu żelaza przeznaczonego dla prosiąt tylko z pozoru wydaje się prosty. W znaczącej większości przypadków do uzupełnienia niedoborów wybierany jest preparat iniekcyjny w postaci dekstranu żelaza, chociaż należy podkreślić...

Zaletą podawania żelaza w postaci iniekcyjnej jest bez wątpienia bardzo precyzyjne dawkowanie oraz – zdaniem niektórych autorów – oszczędność czasu i nakładów pracy przeznaczonych na różne zabiegi lekarsko-weterynaryjne w porównaniu z indywidualny...