Okres neonatalny, czyli poporodowy, jest to okres od urodzenia do osiągnięcia 3 tygodni życia lub do momentu kiedy szczenię zaczyna chodzić i samodzielnie oddawać mocz i kał. W ciągu tego okresu dochodzi do rozwoju i dojrzewania większości funkcji życiowych szczeniąt. W czasie od odsadzenia do osiągnięcia dojrzałości płciowej istotna jest profilaktyka chorób zakaźnych oraz inwazyjnych. Prawidłowa opieka i żywienie szczeniąt od urodzenia do osiągnięcia dojrzałości hodowlanej decydują o zdrowiu, zdolności użytkowej i płodności osobników dorosłych. Niniejsza praca prezentuje ważniejsze zagadnienia i informacje z zakresu pediatrii szczeniąt w kolejnych etapach ich rozwoju. Pierwsza część artykułu ukazała się w MW 5/2014.

Żywienie

Po odsadzeniu behawioralnym i przeprowadzce do nowego domu szczenię powinno jeszcze przez 1-2 tygodnie otrzymywać ten sam rodzaj karmy, który stosował hodowca (16, 24). Chodzi tu przede wszystkim o zminimalizowanie prawdopodobieństwa biegunek oraz innych zaburzeń gastrycznych, a także zmniejszenie stresu.

Zmiana karmy zawsze powinna być stopniowa, z uwzględnieniem tygodniowego okresu przejściowego. W dniach 1. oraz 2. stosuje się około 75% karmy starej + 25% karmy nowej, w dniach 3.-4. – 50% karmy starej + 50% karmy nowej, w dniach 5.-6. – 25% karmy starej oraz 75% karmy nowej. W dniu 7. podajemy 100% nowej karmy.

Pory karmienia szczenięcia powinny być stałe. Zmienia się częstotliwość podawania posiłków. Od 6. do 8. tygodnia podajemy od 4 do 5 porcji, od 8. tygodnia do 6. miesiąca – 3-4 porcje. Po 6. miesiącu stosuje się 2-3 podania karmy i od 7. miesiąca – dwa lub jedno podanie (u ras dużych, predysponowanych do skrętu żołądka, lepiej stosować dwa podania) (16, 24). Porcje należy podstawiać na mniej więcej 20 minut. Jest to czas, kiedy zdrowy pies jest w stanie zaspokoić swoje zapotrzebowanie na pokarm (16).