Małe zwierzęta: parazytologia
Wakacyjne podróże ze zwierzętami – nie zapominajmy o pasożytach. Zagrożenia dla psów i kotów
dr hab. Jakub Gawor
W przypadku planowanych wyjazdów ze zwierzętami istotna jest profilaktyka przeciwkleszczowa, a w razie potrzeby zastosowanie preparatów zapobiegających rozwojowi parazytoz zagrażających w danym regionie. Dotyczy to nie tylko urlopów na południu Europy, ale również wyjazdów krajowych, w tym pobytów na własnych działkach.
SUMMARY
Going on holiday with animals – do not forget about parasites. Threats to dogs and cats
In the case of scheduled travel with pets, not only abroad, but also for domestic trips, it is important to carry out anti-tick prophylaxis and administer preparations preventing the development of parasitoses occurring in the area of destination. In new environments, there is a threat of tick infestation and attacks of insect that can carry parasitic pathogens. The meadow tick (Dermacentor reticulatus) is a vector of Babesia spp., Phlebotomus spp. sand flies transmit Leishmania, mosquitoes are intermediate hosts of Dirofilaria nematodes, and fleas or chewing dog lice are the intermediate hosts of the tapeworm Dipylidium. There may also be a risk of infection with other intestinal and non-intestinal parasites.
Key words: pet travel, ticks, endoparasites, endemic areas
Psy i koty zabierane na urlop trafiają w warunki odmienne od domowych, mają okazję zażyć więcej swobody i penetrować nowe dla siebie środowiska. Zazwyczaj przez długi czas pozostają na zewnątrz, co stwarza zagrożenie infestacją kleszczy i atakami owadów (komarów i muchówek), które mogą przenosić pasożytnicze patogeny. Kleszcz łąkowy (Dermacentor reticulatus) jest wektorem pierwotniaków Babesia spp., muchówki (ćmianki) Phlebotomus spp. przenoszą Leishmania, komary (Culicidae) – mikrofilarie nicieni Dirofilaria, a pchły i wszoły stadia larwalne tasiemca Dipylidium. Należy także brać pod uwagę przenoszone przez kleszcze drobnoustroje wywołujące choroby psów – hepatozoonozę, tejleriozę, erlichiozę, anaplazmozę i boreliozę. W środowisku, do którego trafiają zwierzęta, może występować też ryzyko zarażenia pasożytami wewnętrznymi – jelitowymi oraz pozajelitowymi. Do inwazji może dojść po połknięciu obecnych w podłożu jaj glist lub włosogłówek bądź larw tęgoryjców (wnikają także przez skórę), upolowaniu gryzonia ze stadiami larwalnymi tasiemców (Taenidae) albo zjedzeniu ślimaka z larwami nicienia sercowego psów (Angiostrongylus) lub nicienia płucnego kotów (Aelurostrongylus). Warto pokreślić fakt, że ze wszystkich wymienionych pasożytów tylko Leishmania nie występuje w Polsce.
