Wykazanie DNA bakterii Borrelia w organizmie kleszcza, który był wbity w skórę psa, nie oznacza, że pies uległ zakażeniu i bezwzględnie rozwinie się u niego borelioza. O tym, czy dojdzie do infekcji, decyduje wiele czynników, takich jak predyspozycje osobnicze, genotyp bakterii oraz czas utrzymywania się kleszcza na powłokach ciała psa. Minimalny czas żerowania pajęczaków na skórze żywiciela, po którym może dojść do przeniesienia zakażenia z kleszcza na psa, wynosi 48 godzin. Jeżeli stawonóg został usunięty z psa wcześniej, ryzyko przeniesienia infekcji jest praktycznie zerowe. Z drugiej strony, nawet jeżeli zakażony pajęczak utrzymywał się na psie dłużej niż 2-3 doby i wprowadził do jego organizmu drobnoustroje Borrelia, nie musi to oznaczać rozwoju choroby. Przyjmuje się, że tylko u 5-10% zakażonych pacjentów dochodzi do rozwoju objawowej boreliozy. W pozostałych przypadkach liczba bakterii jest zbyt mała, by doszło do rozwoju choroby, lub też sprawnie działający układ immunologiczny gospodarza jest sam w stanie skutecznie zniszczyć drobnoustroje.