BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Anestezjologia
Intubacja dotchawicza u małych zwierząt – znaczenie i możliwe powikłania
lek. wet. Angelika Tobolska1
lek. wet. Małgorzata Politańska2
tech. wet. Magdalena Jałyńska1
Anna Kurzawa3
Intubacja dotchawicza polega na umieszczeniu elastycznej plastikowej rurki lub maski krtaniowej w tchawicy pacjenta. Głównym celem intubacji jest dostarczanie powietrza do płuc i jego stałe podtrzymywanie. Zabieg ten ma za zadanie zapewnić drożność dróg oddechowych i umożliwić odpowiednie oddychanie pacjenta lub podanie lotnych gazów znieczulających. Jego główną zaletą jest zminimalizowanie ryzyka zassania treści żołądkowej do układu oddechowego i wynikających z tego powikłań.
Wskazania
Intubację wykonuje się zarówno przed planowanym zabiegiem w znieczuleniu ogólnym, jak i w sytuacjach krytycznych, gdy zwierzę trafia do kliniki w stanie zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego udrożnienia dróg oddechowych. Jest to procedura niezbędna w przypadku wykonywania zabiegów chirurgicznych, profilaktyki stomatologicznej oraz innych zabiegów, przy których konieczne jest znieczulenie wziewne lub monitoring oddychania. Sytuacja jest korzystniejsza u pacjenta odpowiednio przygotowanego, gdy przewód pokarmowy zwierzęcia jest pusty i występuje niskie ryzyko regurgitacji. W przypadkach nagłych należy liczyć się z powikłaniami, które mogą pojawić się w trakcie umieszczania rurki w tchawicy, a także po prawidłowo wykonanej intubacji (8).
Technika intubacji i ekstubacji u psów i kotów
Zaczniemy od opisu nowoczesnych jednorazowych rurek intubacyjnych wykonanych z niedrażniącego przezroczystego plastiku (22). Na powierzchni bocznej rurki producent podaje jej parametry – rozmiar wewnętrzny i zewnętrzny w milimetrach oraz długość wyrażoną w centymetrach. Wzdłuż całej rurki znajduje się cieniujący znacznik, który ułatwia zlokalizowanie jej na zdjęciu RTG (15). Rurki są okrągłe na przekroju, a na ich ścianie jest umieszczona podziałka, która ułatwia określenie położenia rurki w drogach oddechowych (1). Na dalszym, skośnie ściętym końcu rurki może znajdować się mankiet uszczelniający, który można wypełnić powietrzem przez wężyk wyposażony na zewnątrz w balonik kontrolny pomagający określić stan wypełnienia mankietu, oraz wlot zakończony zastawką jednokierunkową (15). Rurki, o których mowa, zabezpieczone są tzw. okiem Murphiego, które jest alternatywną drogą dla gazów oddechowych na wypadek zablokowania otworu głównego. Na końcu bliższym znajduje się łącznik uniwersalny o średnicy 15 mm. Rurki o średnicy wewnętrznej poniżej 4 mm są zwykle pozbawione mankietu uszczelniającego.
Intubację wykonujemy, gdy zwierzę zostanie poddane indukcji do znieczulenia ogólnego. Zabieg ten na ogół przeprowadza się w pozycji mostkowej (ryc. 1). Przed intubacją można znieczulić miejscowo krtań lidokainą, najczęściej w postaci aerozolu lub ...