Choroby przełyku są uznawane za rzadziej spotykane niż inne choroby przewodu pokarmowego psów i kotów. Niemniej jednak obserwacje własne autorów sugerują, że są coraz częściej diagnozowanym problemem zwierząt towarzyszących. Do najważniejszych chorób przełyku należą: rozszerzenie, czyli tzw. przełyk olbrzymi (megaesophagus), zapalenie (esophagitis), refluks żołądkowo-przełykowy, zaburzenia motoryki, zwężenia, przepukliny rozworu przełykowego. Choroby te są nierzadko wyzwaniem diagnostycznym, a co za tym idzie – wyzwaniem terapeutycznym. Głównymi objawami, które mogą zwiastować choroby przełyku, są: zaburzenia połykania (dysfagia przełykowa), regurgitacja/ulewanie, wymioty, mlaskanie, brak apetytu – objawy bardzo nieswoiste. Jak więc różnicować i leczyć te choroby? Jaki tok postępowania należy przeprowadzić w przypadku tego typu objawów zgłaszanych przez właścicieli czworonogów?

W pierwszej części artykułu (MW 11/2021) autorzy opisali symptomatologię oraz tok postępowania diagnostycznego i różnicowania chorób przełyku, które są właściwe także dla jednostek chorobowych opisanych w niniejszej części. Autorzy odsyłają do pierwszej części artykułu w celu szczegółowego zapoznania się z tymi zagadnieniami. Przedstawiono w niej przyczyny przełyku olbrzymiego i postępowanie w takich przypadkach. W niniejszej części omówione zostanie zapalenie przełyku, zwężenie przełyku i choroba refluksowa przełyku (z ang. GERD – Gastroesophageal Reflux Disease).

Zapalenie przełyku

Etiologia i diagnostyka

Zapalenie przełyku jest zbyt rzadko rozpoznawane w praktyce lekarsko-weterynaryjnej i zdarza się znacznie częściej, niż mogłoby się wydawać. Jest to prawdopodobnie związane z symptomatologią tej choroby i trudnościami w jednoznacznym różnicowaniu ulewania od wymiotów. Ponadto łagodne zapalenie przełyku może powodować nieznaczne objawy, takie jak łagodne regurgitacje śluzu albo treści. Ostre zapalenie przełyku z kolei może powodować ból, zwłaszcza podczas połykania, więc pacjenci mogą wykazywać brak pragnienia oraz ślinienie. Rozpoznanie ostrego zapalenia przełyku jest bardzo ważne, ponieważ opóźnienie leczenia może prowadzić do poważnych powikłań. Silne zapalenie błony śluzowej przełyku powoduje słabość mięśni przełykowych poprzez zakłócenie działania łuków odruchowych między przełykiem a OUN. W związku z tym słabość mięśni przełykowych wcale nie musi oznaczać przełyku olbrzymiego. Podczas zapalenia większość pacjentów wykazuje tylko nieznaczne rozszerzenie przełyku, a leczenie całkowicie odwraca ten proces.