Zawód lekarza weterynarii charakteryzuje się nie tylko różnorodnością przypadków, ale także dużym obciążeniem stresem związanym z koniecznością podejmowania szybkich decyzji oraz emocjonalnym zaangażowaniem w pracę. Presja wynikająca z wydłużonych godzin pracy, nagłych przypadków, nieprzewidywalnych sytuacji oraz nieustannie rosnących oczekiwań właścicieli zwierząt czy kierowników placówek może prowadzić u personelu ZLZ-tu do wypalenia zawodowego i zmęczenia współczuciem. W ubiegłym roku to właśnie te elementy pracy w zawodzie lekarza weterynarii były najczęściej wymieniane w zapotrzebowaniu na webinary, szkolenia lub konferencje, na które zostałam zaproszona jako trener, zarówno w Polsce, jak i za granicą. W kontekście tych i wielu innych wyzwań, z jakimi mierzy się ta branża, to właśnie rezyliencja, czyli zdolność do adaptacji i powrotu do równowagi psychicznej po trudnych doświadczeniach, staje się kluczowym czynnikiem wspierającym dobrostan zawodowy i osobisty.

Czym jest rezyliencja?

Rezyliencja jest definiowana jako umiejętność radzenia sobie z przeciwnościami losu, przystosowywania się do zmieniających się warunków oraz odbudowy po trudnych wydarzeniach czy traumach. Jest to zdolność do odzyskiwania sił i regeneracji po urazach, na przykład psychicznych, pomagająca zapobiegać negatywnym skutkom stresu. Nie jest to jedynie chwilowa reakcja na kryzys, lecz wyćwiczona umiejętność, która pozwala nam odbić się od nieszczęść, a następnie żyć i rozwijać pomimo nich. Jak podkreśla Lucy Hone, profesor Uniwersytetu Canterbury, specjalistka w dziedzinie rezyliencji i żałoby po stracie, jest to zdolność, którą można rozwijać i wzmacniać. Zatem rezyliencja jest czymś, czego może nauczyć się każdy z nas, i jest wieloaspektowa. Najczęściej odnosi się do obszarów emocjonalnych, mentalnych czy fizycznych, co oznacza, że obejmuje zdolność do regeneracji we wszystkich tych płaszczyznach. Wspiera także utrzymanie wewnętrznej równowagi w obliczu nieustannie i nieraz nieprzewidywalnie pojawiających się sytuacji stresowych lub traumatycznych wydarzeń.

Wyzwania i znaczenie rezyliencji w zawodzie lekarza weterynarii

Lekarze weterynarii często pracują w warunkach wysokiego stresu, dużo wyższego niż średnia dla innych zawodów. Presja czasu, konieczność nieustannego dokształcania się, podejmowanie decyzji ratujących bądź zakańczających życie, szybko rosnąca konkurencja oraz interakcje z właścicielami zwierząt w trudnych emocjonalnie momentach to codzienność tego zawodu. Badania wskazują, że osoby pracujące w tej profesji są narażone na zwiększone ryzyko depresji, wypalenia zawodowego, a nawet myśli samobójczych.