Ten zabieg jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia uwięźnięcia jelita w przestrzeni śledzionowo-nerkowej.

Laparoskopowa ablacja przestrzeni śledzionowo-nerkowej jest skuteczną i bezpieczną metodą zapobiegania nawrotom uwięźnięcia na granicy śledziony w przestrzeni śledzionowo-nerkowej. Uwięźnięcie jelita w przestrzeni śledzionowo-nerkowej występuje u dużych koni o szerokim tułowiu w każdym wieku. Częściej zdarza się u wałachów niż u klaczy.

W przypadku tego zaburzenia okrężnica duża rozszerza się z powodu nadmiernego nagromadzenia gazów i wędruje dogrzbietowo między ścianę jamy brzusznej a śledzionę, w wyniku czego ulega uwięźnięciu między głową śledziony i więzadłem śledzionowo-nerkowym. Rozpoznanie ustala się w czasie badania przed odbytnicę, gdy okrężnica jest wyczuwalna w przestrzeni śledzionowo-nerkowej lub gdy wykrywa się palpacyjnie rozszerzoną gazami okrężnicę wciskającą się w więzadło śledzionowo-nerkowe. W rozpoznaniu pomocne może być badanie ultrasonograficzne, obrazujące zacienienie gazem w górnej granicy śledziony, które zasłania nerkę, i dobrzuszne przemieszczenie śledziony, często poza linię pośrodkową na prawo.¹ Postępowanie medyczne w przypadku uwięźnięcia jelita w przestrzeni śledzionowo-nerkowej obejmuje przegłodzenie, stosowanie leków przeczyszczających, podanie fenylefryny, by zmniejszyć objętość śledziony. Fenylefryna wykorzystywana w leczeniu uwięźnięcia może spowodować zależne od dawki działania niepożądane ze strony układu krążenia, a także związane z wiekiem krwawienie idiosynkratyczne.¹

Alternatywną metodą zachowawczą jest przetaczanie konia z balotowaniem brzucha w znieczuleniu ogólnym. Skuteczność takiego przetaczania jest różna (50-93%).1 Jeżeli takie leczenie jest nieskuteczne w odprowadzeniu uwięźnięcia, zalecane jest wykona...