Małe zwierzęta
Polineuropatia na tle niedoczynności tarczycy – opis przypadku
lek. wet. Violetta Olender
Polineuropatia to proces patologiczny obejmujący więcej niż jedną grupę nerwów obwodowych. Proces ten, postępując, doprowadza do pojawienia się objawów uogólnionych uszkodzenia dolnego neuronu ruchowego (DNR), którego wyrazem jest między innymi niedowład wiotki, porażenie mięśni, znacznego stopnia zanik mięśni, zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz osłabienie lub całkowite zniesienie odruchów.
Summary
Polineuropathy in a dog caused by hypothyreosis – case report
Polineuropathy is a pathological process involving more than one group of peripheral nerves. The progression of neuropathy ultimately produces signs of generalised damage to the lower motor neuron (LMN), which is manifested by flaccid paresis, muscle paralysis and atrophy, reduction of muscle tone and attenuation or loss of reflexes.
Key words: hypothyreosis, dog, polyneuropathy
Polineuropatie mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty. Zwyrodnieniowe neuropatie obwodowe warunkowane rasowo mają zazwyczaj charakter wrodzony i dziedziczne tło. Występują u młodych zwierząt do wieku około roku.
Polineuropatie nabyte mogą towarzyszyć niedoczynności tarczycy, cukrzycy (szczególnie u kotów!), wyspiakowi (insulinoma), mogą być objawem tocznia rumieniowatego układowego (SLE) lub przewlekłego zatrucia, np. związkami fosforoorganicznymi. Polineuropatia może wystąpić również w przypadku wielu chorób nowotworowych, jako tzw. zespół paranowotworowy. W rzadkich przypadkach może się pojawić w przebiegu zakażenia Ehrlichia canis.
U psów i kotów mogą występować przewlekłe polineuropatie demielinizacyjne tła zapalnego, o zupełnie nieznanej przyczynie pierwotnej, będącej przypuszczalnie procesem immunologicznym. Polineuropatia może pojawić się w wyniku hiperlipidemii, a w szczególności hipercholesterolemii, hipertrójglicerydemii.
Niedoczynność tarczycy jest zespołem klinicznym wywołanym niewystarczającą produkcją tyroksyny. Dziewięćdziesiąt pięć procent niedoczynności ma charakter pierwotny i wynika z dysfunkcji gruczołu tarczowego, natomiast pięć procent niedoczynności jest skutkiem dysfunkcji gruczołów regulujących pracę tarczycy (niedoczynność podwzgórzowa lub przysadkowa).
Nazwa „zespół kliniczny” doskonale oddaje wielokierunkowy wpływ hormonów tarczycy na wszystkie układy i narządy organizmu. Decydują one, jak organizm spożytkuje energię, już na poziomie komórkowym.
Dynamika pracy układu nerwowego wymaga dużych nakładów energetycznych, w związku z czym objawy neurologiczne niedoczynności tarczycy, z jakimi można się spotkać w praktyce klinicznej, mogą mieć zaskakująco nagły początek oraz bardziej dramatyczny ...
