Zwierzęta dzikie
Występowanie pasożytów wewnętrznych u lisa rudego
lek. wet. Agnieszka Świątalska
Lis rudy (Vulpes vulpes) jest obecnie najpospolitszym wolno żyjącym zwierzęciem drapieżnym w Polsce. W ponad dwudziestu ostatnich latach zaobserwowano prawie czterokrotny wzrost jego liczebności – z 56 tysięcy w 1990 roku do ponad 210 tysięcy obecnie. Uważa się, że jest to skutek prowadzonych od kilkunastu lat szczepień tych zwierząt przeciwko wściekliźnie. Ze względu na różnorodność zwierząt stanowiących pokarm lisa oraz znaczny obszar dobowego przemieszczania się osobników, może on stać się żywicielem i siewcą wielu gatunków pasożytów. Wzrastająca populacja lisów stanowi zatem zagrożenie rozszerzania się inwazji pasożytniczych u innych zwierząt dzikich, jak również u zwierząt towarzyszących i ludzi, zwłaszcza zamieszkałych w okolicach biotopów leśnych.
SUMMARY
The occurrence of intestinal parasites in the red fox
The aim of the study was to define the prevalence and intensity of internal parasitic invasion in the red fox population in the Pomeranian province. Samples were collected from 684 foxes. Of the 684 samples examined, 642 (94%) were positive. The most common parasites were the nematodes Uncinaria stenocephala (33%), Trichuris vulpis (74%), Toxocara canis (26%), Toxascaris leonina (18%), Ancylostoma sp. (13%), Ascaris lumbricoides (0.9%); tapeworms Dipylidium caninum (3.3%), Taenia sp. (50.5%), Mesocestoides lineatus (10.7%), Echinococcus multilocularis (41.9%); trematodes Alaria alata (47.8%); and protozoan parasites Isospora sp. (26%). The finding of cases of Echinococcus multilocularis invasion together with an increase in the red fox population over the last twenty years creates a potential risk of human infection. There is a strong need for the introduction of educational programs for risk groups, such as foresters, hunters or breeders.
Key words: intestinal parasites, red fox, Pomeranian province, Echinococcus multilocularis, Toxocara canis
Celem pracy było określenie intensywności i ekstensywności inwazji pasożytniczych u lisa rudego na terenie województwa pomorskiego.
Materiał i metody
Materiał do badań stanowiły pobrane losowo zwłoki 684 lisów rudych z terenu województwa pomorskiego, pochodzące z wypadków komunikacyjnych oraz dostarczone przez myśliwych w okresie od stycznia 2010 do kwietnia 2013. Zakres badań obejmował oględziny jamy brzusznej i wnętrza przewodu pokarmowego, ze szczególnym uwzględnieniem obecności pasożytów, oraz badania laboratoryjne materiału pobranego w trakcie sekcji parazytologicznej. Treść pokarmową i kał, pozyskane z wycinków jelit, badano metodami flotacji i dekantacji. W badanych próbkach poszukiwano zarówno jaj, jak i pasożytów przewodu pokarmowego zwierząt mięsożernych. W celu zachowania bezpieczeństwa badania te wykonywano po przemrożeniu przewodów pokarmowych w temperaturze poniżej -80°C w ciągu 14 dni.
