Lis rudy (Vulpes vulpes) jest obecnie najpospolitszym wolno żyjącym zwierzęciem drapieżnym w Polsce. W ponad dwudziestu ostatnich latach zaobserwowano prawie czterokrotny wzrost jego liczebności – z 56 tysięcy w 1990 roku do ponad 210 tysięcy obecnie. Uważa się, że jest to skutek prowadzonych od kilkunastu lat szczepień tych zwierząt przeciwko wściekliźnie. Ze względu na różnorodność zwierząt stanowiących pokarm lisa oraz znaczny obszar dobowego przemieszczania się osobników, może on stać się żywicielem i siewcą wielu gatunków pasożytów. Wzrastająca populacja lisów stanowi zatem zagrożenie rozszerzania się inwazji pasożytniczych u innych zwierząt dzikich, jak również u zwierząt towarzyszących i ludzi, zwłaszcza zamieszkałych w okolicach biotopów leśnych.

Celem pracy było określenie intensywności i ekstensywności inwazji pasożytniczych u lisa rudego na terenie województwa pomorskiego.

Materiał i metody

Materiał do badań stanowiły pobrane losowo zwłoki 684 lisów rudych z terenu województwa pomorskiego, pochodzące z wypadków komunikacyjnych oraz dostarczone przez myśliwych w okresie od stycznia 2010 do kwietnia 2013. Zakres badań obejmował oględziny jamy brzusznej i wnętrza przewodu pokarmowego, ze szczególnym uwzględnieniem obecności pasożytów, oraz badania laboratoryjne materiału pobranego w trakcie sekcji parazytologicznej. Treść pokarmową i kał, pozyskane z wycinków jelit, badano metodami flotacji i dekantacji. W badanych próbkach poszukiwano zarówno jaj, jak i pasożytów przewodu pokarmowego zwierząt mięsożernych. W celu zachowania bezpieczeństwa badania te wykonywano po przemrożeniu przewodów pokarmowych w temperaturze poniżej -80°C w ciągu 14 dni.