Guzy jamy ustnej często pozostają niezauważone przez właściciela zwierzęcia do momentu osiągnięcia zaawansowanego stadium rozwoju. Od dokładnej oceny charakteru i zaawansowania stanu chorobowego (m.in. klasyfikacja TNM, biopsja) zależy właściwy dobór metody leczenia. Najczęściej zalecaną metodą leczenia nowotworów jamy ustnej jest chirurgiczne wycięcie. W większości przypadków ostatecznym celem leczenia chirurgicznego jest wyleczenie pacjenta. W przypadku wysokiego stopnia zaawansowania choroby można przeprowadzić paliatywny zabieg chirurgiczny, którego celem jest poprawa jakości życia pacjenta oraz – w najlepszym przypadku – lokalne opanowanie choroby.

Wprowadzenie

Nowotwory złośliwe jamy ustnej i gardła stanowią około 5-7% wszystkich guzów spotykanych u psów, natomiast rzadziej występują u kotów. Zmiany dzielą się na guzy zębopochodne i niezębopochodne. Na ogół guzy złośliwe występują częściej niż łagodne. Nacieki niemające charakteru nowotworowego oraz obrzęki wynikające z rozrostu dziąseł lub stanów zapalnych są często błędnie rozpoznawane jako guzy jamy ustnej. Z kolei nowotwory jamy ustnej mogą występować pod postacią trudno gojących się i wrzodziejących zmian. Obiektem szczególnego zainteresowania są tzw. nadziąślaki, umiejscowione na brzegu dziąsła i przybierające różnorodne formy.

Guzy jamy ustnej często pozostają niezauważone przez właściciela zwierzęcia do momentu osiągnięcia zaawansowanego stadium rozwoju. Z tego powodu ważne jest zdiagnozowanie choroby na podstawie pierwszych objawów. Ponadto od dokładnej oceny charakteru i zaawansowania stanu chorobowego zależy właściwy dobór metody leczenia.

Dokładna ocena wymaga systemowego podejścia i zastosowania tzw. klasyfikacji TNM (z ang. T – tumor, guz pierwotny, N – nodus, węzeł chłonny, M – metastases, przerzuty odległe), wprowadzonej do medycyny w 1980 r. Na podstawie systemu klasyfikacji T...