Zwierzęta egzotyczne
Złamanie kości udowej u białego lwa – przypadek kliniczny
lek. wet. Jan Cichecki1
dr n. wet. Igor Bissenik2
dr n. wet. Mariusz Cichecki1
lek. wet. Monika Januchta2
lek. wet. Łukasz Rawicki3
Białe lwy (Panthera leo krugeri) nie są podgatunkiem, poza kolorem nie różnią się niczym od lwa afrykańskiego, nie są też albinosami. Za ich ubarwienie odpowiada mutacja genu recesywnego. Pierwsze wzmianki na temat białych lwów pojawiły się w literaturze około 1970 r. (1). Ubarwienie tych zwierząt w warunkach naturalnych nie wpływa na ich przeżywalność. Naturalne skupisko białych lwów znajduje się w okolicach parku Krugera w południowej Afryce. Szacuje się, że na świecie żyje około 100 białych lwów, głównie w ogrodach zoologicznych lub u prywatnych właścicieli.
SUMMARY
Case report of femoral fracture in white lion
The article describes a clinical case of femoral fracture in a white lion (Panthera leo krugeri). Surgery was carried out using titanium locking plates and titanium locking screws. The authors discuss the advantages and disadvantages of locking plates, anesthetic plan, radiographic monitoring, nutrition, and pre- and post-operative instructions.
Key words: femur fracture, white lion, titanium locking plates, anesthesia, radiology
Opis przypadku
Pacjentem był lew biały (Panthera leo krugeri) o imieniu Laari, samica w wieku 10 miesięcy, o masie ciała 50 kg, bez wcześniejszych problemów ze zdrowiem, z programowo przeprowadzoną profilaktyką przeciwpasożytniczą i przeciw chorobom zakaźnym (2). W pierwszych trzech dobach życia Laari otrzymała surowicę odpornościową od immunizowanej kotki. Lew został odchowany na preparacie mlekozastępczym dla kotów do ósmego tygodnia życia. Dzienna dawka preparatu wynosiła 14-16% m.c., karmienie odbywało się co trzy godziny. Pokarm stały był wprowadzany stopniowo od czwartego tygodnia życia. Większość diety stanowiło mięso wołowe oraz konina, dodatkowo stosowany był preparat zawierający komplet witamin i związków mineralnych dla zwierząt kotowatych. Dzienna dawka żywieniowa, podawana w trzech posiłkach, wynosiła 6-8% masy ciała zwierzęcia. Do pokarmu dodawane były również preparaty pro- i prebiotyczne.
W trakcie obchodu opiekun zwierzęcia zauważył kulawiznę III stopnia lewej kończyny miednicznej. Zalecono wykonanie zdjęcia RTG w dwóch projekcjach – bocznej i strzałkowej, oraz badanie krwi. Zdjęcia wykonano systemem radiografii cyfrowej pośredniej (IDR) MaS: 10, Kv: 85 z odległości 95 cm. Do znieczulenia użyto aplikatora-dmuchawki oraz mieszanki sedacyjnej zawierającej deksmedetomidynę (Dexdomitor 0,5%, Orion Corporation) w dawce 15 µg/kg m.c., midazolam (Midanium 5 mg/ml, Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A.) w dawce 0,2 mg/kg i butorfanol (Torbugesic, Zoetis, 10 mg/ml) w dawce 0,1 mg/kg m.c. Do indukcji użyto propofolu (Scanofol, ScanVet, 10 mg/ml) w dawce 6 mg/kg m.c. Do wybudzenia zastosowano atipamezol (Antisedan, Zoetis, 5 mg/ml) w dawce 40 µg/kg m.c.
