Mięsaki tkanek miękkich u psów (MTM) to nowotwory wywodzące się z tkanki łącznej, stanowiące 20,3% wszystkich nowotworów złośliwych skóry i tkanki podskórnej. Jest to szeroka grupa, obejmująca różne rodzaje mięsaków o podobnym zachowaniu biologicznym, a tym samym podlegające podobnej ocenie stopnia zaawansowania choroby i leczeniu.

Guzy te charakteryzują się miejscową złośliwością, a zatem leczeniem z wyboru jest chirurgiczna resekcja z szerokim marginesem, ewentualnie w połączeniu z radioterapią. W większości przypadków nowotwory te mają niski potencjał do tworzenia przerzutów, jednakże przy mięsakach o wysokiej złośliwości histologicznej przerzuty mogą występować u 50% pacjentów. Obecnie nie ma wytycznych co do stosowania pojedynczego leku bądź schematów chemioterapii przy MTM, natomiast chemioterapia przedoperacyjna bądź metronomiczna (patrz: „Chemioterapia”) są powszechnie stosowane przez lekarzy.

Informacje ogólne, klasyfikacja

Mięsaki tkanek miękkich (MTM) u psów są nowotworami wywodzącymi się z tkanki łącznej. Występują w różnych miejscach, ale najczęściej dotyczą skóry i tkanki podskórnej. Przeważnie stwierdzane są u psów w średnim wieku i starszych. Obserwuje się predyspozycje do rozwoju MTM u psów ras dużych. Większość mięsaków nacieka okoliczne tkanki i kontynuuje swój wzrost pomiędzy powięziami. Zazwyczaj guzy te otoczone są torebką rzekomą („pseudotorebką”) powstałą z tkanki łącznej otaczającej nowotwór, co daje złudne wrażenie, że guzy te są dobrze uorganizowane. Przy planowaniu zabiegu chirurgicznego należy pamiętać, że torebka ta może zawierać komórki nowotworowe, a mogą się one znajdować również poza nią, co jest niewidoczne gołym okiem. Mięsaki tkanek miękkich stanowią grupę nowotworów złośliwych różnorodnych pod względem pochodzenia. Na podstawie ich cech histopatologicznych określa się typ oraz tkankę, z której się wywodzą. Niezależnie od podtypu nowotwory te w większości cechują się podobnym zachowaniem biologicznym, stąd przy opisach leczenia często stosuje się uogólniony termin MTM.