Przypadek włókniakomięsaka u szczura w okolicy lędźwiowej

Wyniki badania histopatologicznego

Ryc. 4. Obraz histopatologiczny guza (pow. ×100), barwienie H–E.

Ostateczne rozpoznanie choroby ustalono na podstawie wyniku badania histopatologicznego. Obraz komórek guza był typowy dla włókniakomięsaka (ryc. 4).

Dyskusja

Szczury są gatunkiem zwierząt bardzo podatnym na zachorowania na nowotwory. Częstotliwość ich występowania w niektórych populacjach powyżej 2. roku życia sięga 87%. W 90% zmiany nowotworowe w gruczole mlekowym są łagodne, a najczęściej rozpoznawanym nowotworem u tego gatunku zwierząt jest gruczolakowłókniak gruczołu mlekowego. Może on osiągnąć znaczne rozmiary (nawet do 8-10 cm długości) i powstawać zarówno u samic, jak i u samców. Gruczolakowłókniaki są dobrze tolerowane przez zwierzęta, dopóki nie przeszkadzają w poruszaniu, nie zranią się i nie ulegną martwicy lub owrzodzeniu. Mogą być z powodzeniem leczone poprzez wycięcie chirurgiczne. Tylko ok. 10% zmian w gruczołach mlekowych ma charakter złośliwy i są to zazwyczaj gruczolakoraki (1, 2, 3, 4).

Włókniakomięsak rozpoznany w tym przypadku klinicznym jest nowotworem wywodzącym się z fibroblastów. Zazwyczaj ma strukturę o budowie płatowatej, jest barwy jasnoróżowej i ma tęgo-elastyczną konsystencję. Rośnie szybko, naciekając głęboko tkanki miękkie i kości. Stosunkowo późno daje przerzuty, głównie drogą naczyń krwionośnych do płuc. Całkowita resekcja daje więc duże szanse na wyleczenie.

Podejmując się w swej praktyce leczenia operacyjnego szczurów, należy pamiętać, że nie zawsze uda się nam usunąć guz w całości. Małe rozmiary pacjenta mogą znacznie utrudnić operatorowi usunięcie zmian z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa. Do zabiegu należy więc przygotować się jak najdokładniej. W przypadkach wątpliwych wskazane jest wykonanie przed operacją biopsji cienkoigłowej zmiany w celu wykluczenia krwiaka, ropnia lub torbieli, a także ustalenia wstępnego rozpoznania co do rodzaju guza nowotworowego. Należy także wykonać badanie ultrasonograficzne i radiologiczne w celu dokładnego określenia położenia guza oraz poszukiwania ognisk przerzutowych w węzłach chłonnych lub narządach.