Nagła ślepota jest jednym z najbardziej stresujących zdarzeń dla zwierzęcia i jego właściciela. Oczywiste jest więc, że klient chce wiedzieć, czy pies będzie ponownie widział, i na szczęście w wielu przypadkach odpowiedź brzmi „tak”. Jednak zarówno właściciele, jak i lekarze weterynarii powinni mieć świadomość, że nagła ślepota może być często objawem choroby ogólnej. Dlatego nawet u tych pacjentów, u których nie udało się przywrócić wzroku, konieczne jest przeprowadzenie kompleksowych badań, aby ustalić zarówno rozpoznanie okulistyczne, jak i ogólne, ponieważ to ostatnie może mieć duży wpływ na stan zdrowia zwierzęcia w przyszłości.

Oczywiście nagła ślepota może być spowodowana wieloma chorobami ośrodkowego układu nerwowego (OUN) o podłożu zakaźnym, zapalnym, metabolicznym, rozwojowym, toksycznym lub innym. Jednakże, z wyjątkiem przypadków związanych z zapaleniem nerwu wzrokowego, tacy pacjenci zazwyczaj trafiają do lekarza weterynarii z zachowanym odruchem źrenicznym (PLR). Wynika to z faktu, że proces chorobowy atakuje dalsze odcinki szlaków wzrokowych oraz korę mózgu, czyli odcinki szlaku wzrokowego zlokalizowane już za oddzieleniem od niego wstępujących szlaków odruchu źrenicznego. Dlatego pacjenci, którzy trafiają do lekarza weterynarii z nagłą ślepotą, ale przy zachowanych odruchach źrenicznych i nieswoistych wynikach badania okulistycznego, powinni być traktowani jak pacjenci z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego i nie będą omawiani w niniejszym artykule.

U pacjentów z nagłą ślepotą i brakiem odruchu źrenicznego w rozpoznaniu różnicowym należy brać pod uwagę cztery najważniejsze przyczyny: jaskrę, odwarstwienie siatkówki, zapalenie nerwu wzrokowego oraz nagłe nabyte zwyrodnienie siatkówki (SARD). U...