Dermatomyositis, czyli zapalenie skóry i mięśni, to rzadka miopatia, w której zapaleniu wielomięśniowemu towarzyszy dermatoza i zapalenie naczyń. Choroba ta może wystąpić u psów różnych ras, obu płci, ale najczęściej spotyka się ją u owczarków sheltie i collie. Jest to choroba dziedziczna, dlatego zwierzęta, u których wystąpiło dermatomyositis, nie powinny być rozmnażane. Zapalenie skórno-mięśniowe u owczarków szkockich i szetlandzkich zostało sklasyfikowane jako odrębna jednostka chorobowa o nazwie rodzinne zapalenie skórno-mięśniowe owczarków szetlandzkich i collie. Inne rasy, u których (znacznie rzadziej) spotyka się dermatomyositis, to border collie, australijskie psy pasterskie, lakeland terriery, chow chow, welsh corgi, węgierskie kuwasze, owczarki niemieckie, sznaucery miniaturowe i inne. 

W pierwszej części artykułu (MW 2/2012) opisałam przypadek najczęstszej miopatii psów, czyli zapalenia mięśni żuciowych (MMM). Nie do końca poznana etiologia i patogeneza tej choroby sprawiają, że jej sklasyfikowanie przysparza pewnych trudności. Kiedyś formy ostra i przewlekła były uznawane za odrębne choroby mięśni, odpowiednio eozynofilowe zapalenie mięśni i zanikowe zapalenie mięśni. Badania immunocytochemiczne przeprowadzone kilka lat temu w Niemczech wskazują, że MMM (masticatory muscle myositis) jest ogniskową formą zapalenia wielomięśniowego (polymyositis, PM).