XX Kongres Akademii po Dyplomie Weterynaria Kraków już 20-21 września! | Sprawdź program >
Rozród
Nietypowe ropomacicze trzonu macicy u młodej suki – opis przypadku
dr n. wet. Karolina Błasiak1
lek. wet. Piotr Błasiak1
lek. wet. Urszula Ratajczak1
lek. wet. Marcin Zawadzki2
lek. wet. Natalia Mikołajewska2
Ropomacicze jest stosunkowo częstym zaburzeniem ginekologicznym u suk. Stanowi potencjalne zagrożenie życia. Przeważnie występuje u suk starszych, powyżej 6. roku życia. Największe zmiany dotyczą rogów macicy, które ulegają znacznemu powiększeniu, podczas gdy trzon macicy zwykle jest prawidłowej wielkości. W niniejszym artykule opisano przypadek nietypowego ropomacicza u młodej suki, u której zmiany dotyczyły głównie trzonu macicy.
Summary
Unusual pyometra of uterine body in young female dog – a case report
Pyometra is a common reproductive disorder of female dogs and it is a life threatening condition. It generally affects females over 6 years of age. The uterine horns are significantly enlarged while the uterine body is usually of normal size. This article describes an unusual case of pyometra in a young female dog with enormous enlargement of the uterine body.
Key words: pyometra, endometritis-pyometra complex, bitch
Wstęp
Nazwa „ropomacicze” została powszechnie przyjęta jako określenie stanów zapalnych macicy. W rzeczywistości ropomacicze stanowi jedynie składową zespołu chorobowego. Wśród metropatii wyróżnia się:
- torbielowaty przerost błony śluzowej macicy (CEH – cystic endometrial hyperplasia)
- przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy (endometritis chronica)
- typowe ropomacicze z nagromadzeniem wydzieliny ropnej macicy (pyometra).
Wyżej wymienione zaburzenia mogą występować pojedynczo, nawzajem przechodzić jedno w drugie, występować równocześnie obok siebie, a granice między nimi są płynne, w związku z czym przyjęto wspólną nazwę – zespół endometritis–pyometra (EPC – endometritis–pyometra complex) (1, 3, 11, 13).
Etiopatogeneza zespołu EPC nie została definitywnie wyjaśniona, wiadomo jednak, że u podstaw procesu leżą zaburzenia hormonalne, a zakażenia bakteryjne są czynnikiem wtórnym. Do rozwoju EPC dochodzi najczęściej w fazie diestrus, od 4 do 8 tygodni po rui (4). Najpierw estrogeny stymulują receptory progesteronowe endometrium. Następnie progesteron wytwarzany w nadmiernych ilościach przez dłuższy czas w fazie diestrus lub egzogenne progestageny powodują zwiększoną aktywność gruczołów macicznych, ich przerost i zmiany torbielowate. Progesteron jednocześnie zmniejsza aktywność mięśniówki macicy (miometrium), obniżając odporność miejscową. W wyniku tego i zakażenia gromadzącej się wydzieliny może rozwinąć się toksemia lub posocznica, stanowiąca zagrożenie życia zwierzęcia. Drobnoustrojami najczęściej izolowanymi z wydzieliny macicy są: Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Streptococcus spp., Pseudomonas spp. oraz Proteus spp. (12).
